woensdag, september 28, 2005

Vegetjeven


Begin mei van dit jaar verschenen er – eerst in Humo, daarna ook in de kranten – diverse ontluisterende lezersbrieven van misnoegde ex-Gaia medewerkers over de werkomstandigheden ten Gaia-kantore: onbetaalde overuren, gedwongen maar onbezoldigd zaterdagwerk, camerabewaking op de werkvloer, directrice Anne De Greef die om de haverklap berispende e-mails rondstuurt, Michel Vandenbosch die er flink de zweep op legt en loopt te briesen wanneer het werk niet snel genoeg vordert. Konden koeien schrijven, ze zouden vrijwel exact dezelfde klachtbrief kunnen opstellen over de arbeidsomstandigheden op de veemarkt van Ciney. Basisironie, ik weet het, maar we moeten blij zijn met wat we hebben.
Wat voor werk het ook mag zijn dat zulk een rigide tempo en onophoudelijke controle vereist – tijdens de kantooruren héél erg boos zijn op de vlees-en bontindustrie? Met kwaaie blik internationale vaarzentransporten in kaart brengen? Ik gok maar raak.... – het is zo te horen schromelijk onderbetaald en de arbeidsovereenkomst werd blijkbaar door ex-leden van de Stasi mee opgesteld. Het personeelsverloop bij Gaia is dan ook van dien aard, dat men overweegt om in het sollicitatielokaal een draaideur te plaatsen.
Onlangs verscheen deze personeelsadvertentie, waarin de arbeidsvoorwaarden nog iets scherper worden afgelijnd:

Dierenrechtenorganisatie Gaia zoekt een administratief medewerker en een secretariaatsverantwoordelijke...Gezien de waarden waar Gaia voor staat, achten wij het onontbeerlijk dat onze medewerkers gekozen hebben voor een vegetarische levensstijl’.

Clever bekeken van Vandenbosch en De Greef, want wie geen vlees eet ontbeert natuurlijk de fut om van zijn kloten te maken over de deprimerende werkomstandigheden.

U merkt het, mijn mening over militante vegetariërs is vrij genuanceerd. Kort samengevat komt het hier op neer, dat ik vind dat ze zoveel mogelijk hun muil moeten houden opdat die muffe geur van tofu, korn en seitan – de Emerson, Lake & Palmer van de gastronomie – niet uit hun bek zou kunnen ontsnappen. Nee serieus, ze moesten worden gedwangvoederd met foie gras en vers gehakt terwijl ze met enorme lamsbouten herhaaldelijk tegen de ribbenkast worden geslagen. Als ze hun klep maar houden. Als ik nog één zo’n bleke beunhaas zijn vingertje zie opsteken om mij op het hart te drukken ‘je bent wat je eet’, dan ram ik een spies door zijn reet, flikker ik hem op de barbecue en neem ik hem seignant tot mij met een romige dragonsaus en een bordeaux van een goed jaar. Kannibalen zijn ook wat ze eten. Meat is geen murder, meat is dinner. Was Morrissey destijds af en toe een entrecôte gaan eten met Johnny Marr, The Smiths waren wellicht nog onder ons.

Nog genuanceerder is mijn mening over mensen die hun persoonlijke geloof, politieke overtuiging of levensvisie van extra gravitas denken te kunnen voorzien door hun persoonlijke convicties plechtig als ‘waarden’ voor te stellen. Toon mij iemand die zich met pieus gefronst voorhoofd en de blik van een gewond geitje op ‘waarden’ laat voorstaan en ik zal u iemand aanwijzen die de kluit wil belazeren, en die het verdient om middels een klamme en als een garotte gewrongen soutane langzaam te worden gewurgd.

Vegetarische tjeven zijn het daar bij Gaia - laten we ze Vegetjeven noemen.
En ze balanceren gevaarlijk op de rand van de discriminatie met hun advertentie.
In De Morgen vatte Toon Vandevelde van het Centrum voor Economie en Ethiek van de KU Leuven het treffend samen: ‘Het getuigt van bekrompenheid om te preken dat enkel de ‘zuiveren’ de goede boodschap kunnen verspreiden. Dat is een gevaarlijk idee’. Ook onmiskenbaar een tjeef, maar hij heeft wel gelijk. (pdw)

Deng 28

woensdag, september 21, 2005

Update Comedy Casino

De eerste Comedy Casino opname-avond (10/10) zit na één dag al tjokvol. Voor de tweede (17/10) zijn nog enkele plaatsen vrij, maar ook hier gaat het snel. Which is nice. Vandaag wordt op de site het programma voor dag drie (14/11) aangekondigd.
Extra update van de upgedate update: 't spel is helemààl 'uitverkocht'.

dinsdag, september 20, 2005

Gratis kaarten stand up

Wie het nog niet in de krant mocht gelezen hebben: via Canvas kunt u gratis kaarten bestellen voor de opnamen van Comedy Casino in, euh, het Casino van Gent. De eerste opnamedagen (10/10 en 17/10) lopen al aardig vol, dus snel zijn is de boodschap.

donderdag, september 15, 2005

Condi, ik moet kaka doen!


Foto van het jaar, of hoax van het jaar? Volgens fotograaf Rick Wilking is het wel degelijk Bush die dit briefje zat te schrijven op de VN top in New York. Ik ben geneigd hem te geloven. ‘I think I may need a bathroom break...is this possible?’/ ‘Ik denk dat ik wellicht een wc-pauze nodig heb….is dit mogelijk?’.
Typisch Bush, om er niet zeker van te zijn of hij nu moet kakken, of dat het – wéér – gewoon wind is die uit hem dreigt te ontsnappen.

zondag, september 11, 2005

Camera verdwenen in zaal Cocteau


Een hufter – of een huftereuse, ik wil niet discrimineren – heeft op 26 augustus, tijdens een privé-feestje in de Gentse zaal Cocteau (Jan Palfijnstraat, Gent) mijn digitale camera Canon, Ixus 500 uit zijn hoesje gestolen. De camera was, naast een i-Pod en nog wat ander duur gerief, in de zaal achtergebleven. 's Anderendaags was het camerahoesje leeg. Al de rest bleef onaangeroerd. Aangezien ik zowat iedereen die op het feest aanwezig was persoonlijk ken, is de dief a) een onbetrouwbaar kalf dat zich diep moest schamen en mij vast nooit meer in de ogen durft te kijken, of b) een Cocteau-personeelslid met lange vingers.
De kans is natuurlijk even groot als de kans dat Lou Deprijck zich binnenkort bij een strenge kloosterorde aansluit, maar mocht hier iemand weet hebben van een persoon die onlangs in de Cocteau een camera ‘gevonden’ heeft, of misschien kent u wel iemand die hem goedkoop heeft gekocht van iemand die hem ‘gevonden’ heeft....een tip zou welkom zijn.
De kans dat de berouwvolle dief dit leest is dan weer even groot als de kans dat ik mijn haar nog ooit in een middenstreep zal dragen, maar men weet nooit:... geef het kreng af in de Cocteau. Er worden geen vragen gesteld. Ik wil gewoon mijn camera terug, o utter, utter bastard.

woensdag, september 07, 2005

Benefiet


Skyblasters spelen op 16 september in De Centrale te Gent een benefietconcert t.v.v. het ‘Vrouwenhuis in Istalif – Afghanistan’, een initiatief van o.a. ‘Mères pour la Paix’ (F), Moeders voor Vrede (B) en de Nederlandstalige Vrouwenraad (B).
Istalif ligt 50 km ten noorden van Kaboel.
Door het jarenlange en bijna eindeloze oorlogsgeweld in Afghanistan bleven veel vrouwen en meisjes alleen achter. Het Vrouwenhuis helpt bij hun integratie in het sociale en economische leven en wil de vrouwen een kans geven op een (betere) toekomst.
Het centrum omvat een medisch kabinet, een gezinscentrum, een vormingscentrum en een ontmoetingsruimte. Een arts staat in voor de basisgezondheidszorg.
Het project op zich is een groot succes, maar legt tegelijkertijd een uiterst verscheurde samenleving bloot, waar nog jaren hard zal moet worden gewerkt aan mensen- en vooral aan vrouwenrechten. Extra steun blijft nodig.
Van elk verkocht toegangsticket gaat 2,00 euro naar het vrouwenhuis.
Daarenboven staan Skyblasters hun gage integraal af aan het project.
Meer over het ‘Vrouwenhuis in Istalif’: www.vrouwenraad.be
Waar? De Centrale, Kraankindersstraat 2, 9000 Gent – Turbinezaal
Wanneer? vrijdag 16 september 2005 - 21:30
Inkom: 5,00 euro

zondag, september 04, 2005

LIJST addendum

Dit vergeet ik nu al een hele tijd: wie het ook verdienen om een uitgehongerde rat suppositoirgewijs in het rectum te krijgen zijn al die oelewappers die het over 'linkse verzuring' hebben - zoals dat kalf in de comments onder vorige post - telkens als ze een opinie horen die hen niet bevalt. Zoals sommige moslims nooit als mens spreken maar altijd vanuit het geloof, zo spreken sommige Vlamingen altijd vanuit politiek standpunt. Voor beide bevolkingsgroepen geldt: het zijn meestal niet de snuggersten. Vandaar natuurlijk dat ze de gebroeders Satire & Sarcasme niet zouden herkennen als ze vanuit hun muntthee/streekbier kwamen gesprongen om hen kwansuis aan de snor/de ringbaard te trekken. (pdw)

LIJST



Dingen die deze zomer op mijn zenuwen hebben gewerkt:
1) straat-animatie van zogenaamde levende standbeelden. Eventjes, heel eventjes, was het gegeven van het levend standbeeld origineel en clever. Ik geloof dat het op 4 juli 1960 was, van 4 tot 5 uur in de namiddag. Maar het is niet zo dat er 45 jaar later nog één iemand is die daar intrapt. Dat er iemand tijdens zo’n straatfeest rondloopt en denkt: fuck, ze hebben hier vannacht een standbeeld gezet! En daar nog één!
Heel erg goed kunnen stilstaan is geen, ik herhaal, géén kunstvorm en het is ook geen amusement. Nee, daar moet je zelf voor zorgen. Een tip hiervoor: als u nog eens zo’n levend standbeeld tegenkomt, gooi dan geen muntstukken naar zijn hoed, maar strooi rijkelijk maiskorrels en vogelzaad voor zijn voeten en wacht de gebeurtenissen af.

2) Mannen, ouder dan 18, die hun baseball pet achterstevoren dragen. Als je nog geen 18 bent dan ben je sowieso nog te stom om een duif uit een boom te smijten, maar daarna moet je beter weten: die klep dient voor iets, namelijk om de zon uit je gezicht te houden en tenzij mama’s gyneacoloog destijds stomdronken was en je met behulp van een schroefpomp probeerde uit haar baarmoeder te zuigen staat uw gezicht aan de voorkant van uw hoofd en daar hoort dus ook die klep te staan.

3) wie ook dringend een ijzeren staaf in het kruis moesten krijgen: mannen met camouflagebroeken aan. De enigen die mogelijkerwijs een reden hebben om camouflagekledij te dragen zijn soldaten, jagers en kleine kinderen die in de buurt van Neverland in de tuin spelen.
Goedkope camouflagebroeken uit de Makro of de Pecotex zijn het ergst. Je herkent de goedkope soort meteen want je ziet ze al van ver, wat geen pluspunt is voor een camouflagebroek. Ik heb er al gezien waarbij ik denk: een Gilles De Binche die dansend met appelsienen gooit heeft meer kans om ongezien door het bos te wandelen dan u met die broek aan.