Nieuwe naam voor het Blok

‘Papa, waarom zijn die van het Vlaams Blok eigenlijk de slechten?’ vroeg het ventje Benno (10), want ik heb hem al vroeg geleerd om op elke foto in krant of tijdschrift meteen een lul en een zak op de kin van Dewinter, Annemans of Van Hecke te tekenen. ‘Als zij de verkiezingen winnen, dan worden je Tunesische vrienden S. en R. het land uitgestuurd’ floepte ik er domweg uit, en.dat had ik niet moeten doen. Toen de verkiezingsuitslag bekend werd gemaakt was het ventje Benno danig overstuur want ervan overtuigd dat zijn vrienden nog diezelfde avond het grondgebied zouden moeten verlaten. Tevergeefs probeerde ik hem gerust te stellen maar de begrippen ‘cordon sanitaire’ en ‘tripartite’ krijg je zo’n snotneus niet uitgelegd. Tweehonderd namen en scores van Yu-Gi-Yoh-kaarten onthouden ze moeiteloos, maar een eenvoudige uiteenzetting over de Vlaamse regeringsvorming, ho maar.
’s Anderendaags knipte ik voor hem de commentaren van Yves Desmet, Luc Van Der Kelen et les autres uit, maar hij begreep er uiteraard niets van en begon uit verveling zelfs een lul en een zak op de foto van Van Der Kelen te tekenen. Vanzelfsprekend nam ik hem met vaderlijke trots op de knie.
De Slechten & de Goeien. Zo simpel is het voor een tienjarige en zo simpel is het ook voor het bijna-miljoen kiezers van het Vlaams Blok. Het voltallige journaille mag zich bewusteloos analyseren, de politici mogen anti-Blok strategieën bedenken tot ze erbij omvallen maar als het erop aankomt is het voor de modale Vlaam poepsimpel: wij zijn de Goeien en Arabieren die onder het krijsen van Islamitische slogans met een vleesmes iemands hoofd afhouwen zijn de Slechten. Stek mij bij de haren, noem mij herhaaldelijk een imperialistische heidense hond en plof een uit Standpunten van Vlaamse politieke hoofdredacteurs gesmeed fileermes in mijn keel, maar nog ga ik er niet vanaf: die onthoofding heeft het Blok stemmen opgeleverd die ze anders niet hadden gekregen.
Laat ik, in tegenstelling tot zoveel snookerspelers, niet rond de pot draaien: die nieuwe trend om des tegenstanders hoofd eraf te snijden vind ik best cool. Plots krijgt een courant gebruikte uitdrukking als ‘ergens het hoofd niet bij verliezen’ opnieuw haar oorspronkelijke betekenis. Wat ik echter wel een beetje sneu vind, is dat de nieuwe koppensnellers niet de techniek onder de knie hebben om de afgehouwen hoofden te laten krimpen om ze later aan de wapengordel te rijgen. Het hoofd op een speer spiesen is er ook al niet bij. Men staat daar gewoon het afgehakte hoofd voor zich uit te houden en slogans te roepen. Hoogst teleurstellend. Jazeker geeft dit een geheel nieuwe betekenis aan de uitdrukking ‘het hoofd niet laten hangen’ maar dat is niet voldoende. Ik vind: als we dan toch terug naar de Middeleeuwen willen, laat ons dan voluit gaan. Ik wil mijn afgehakte hoofden minstens op een speer zien.
Maar terug naar de Goeien. Toen ik vernam dat het Vlaams Blok zinnens is om van naam te veranderen, sprong deze ouwe bak opnieuw in mijn gedachten:

Een man stapt op een vliegtuig. Het toestel zit tjokvol. Enkel de plaats vlak naast hem is nog onbezet. Plots wandelt een bloedmooie vrouw over het gangpad, ze gaat op de lege plek naast de man zitten. Geheel geboulverseerd probeert hij een gesprek aan te knopen: ‘gaat u ook met vakantie?’. ‘Nee’, zegt ze, ‘ik ben seksuologe, op weg naar een congres. Er bestaan heel wat mythes over seks, weet u... Wist u dat niet de zwarten maar de Amerikaanse Indianen de grootste penissen hebben? En dat niet de Italianen maar wel de Grieken de beste minnaars ter wereld zijn?’
De man kijkt haar met grote ogen aan. ‘Neem me niet kwalijk’, zegt ze, ‘ik vergeet soms mijn manieren, ik vertel u dit zomaar en ik heb me nog niet eens fatsoenlijk voorgesteld....Teresa Jones, aangenaam’
‘Winnetou’, zegt de man, ‘Winnetou Theodorakis’

‘Winnetou Theodorakis’, vanaf nu mijn gok in de grote pronostiek ‘Wat Wordt De Nieuwe Naam Van Het Blok?’. (pdw)