Het is ondertussen genoegzaam bekend dat ik persoonlijk in niets en - op de meeste dagen - in niemand geloof. Het enige wat ik wel onvoorwaardelijk geloof is dat men mensen werkelijk àlles kan wijsmaken. Dàt geloof ik wel want ik zie het bewijs daarvoor voortdurend rondom mij.
Het katholicisme is mij dus even vreemd als het Boedhisme of de Islam of het geloof in weerwolven of het geloof dat de eenmalige bevrijdende aangifte ooit een succes zal worden. Ik vind wel, dat van al die middeleeuwse en folkloristische sagen en legenden, het katholicisme - zeg maar: het schone verhaal van Kathol - de vlotst weglezende handleiding heeft voortgebracht. De bijbel is zonder twijfel een geweldig boek vol spectaculaire verhalen die nog steeds relevant zijn. Het blijft de ultieme bestseller en volkomen terecht. Vandaar dat het extra spijtig is dat men er anno 2004 niets méér weet mee aan te vangen dan een nogal schabouwelijke vertaling.
Het voorbeeld van 'de herberg' die in de recent verschenen versie plots veranderd is in 'de slaapgelegenheid' is treffend. Maar er zijn nog krassere voorbeelden. Neem nu de passage over de bruiloft bij Kanaan, ik citeer uit de nieuwe Bijbel:
En Jezus sms-te naar zijn volgelingen: wil iemand onderweg nog een keer bij de Quick langsgaan, want ik ben vandaag niet echt in vorm, qua wonderbaarlijke vermenigvuldiging der broden en vissen...
Ik begrijp dat sommige mensen dat te ver vinden gaan.
In plaats van de kans te grijpen om de bijbel de 21e eeuw binnen te slingeren! Wat is het toverwoord in de 21e eeuw? Marketing! Een bestseller die naam waardig heeft tegenwoordig bijpassende merchandising, spin-offs en dergelijke. Maar wat heeft men tot nu toe al op de markt gebracht, qua bijbel-merchandising? Het kruisbeeld. Volgens onafhankelijke waarnemers niet bepaald de beste keuze. De heilige Bill Hicks sloeg de nagel op de kop toen hij zei: denken jullie echt dat Christus, als hij straks terug op aarde komt, nog een kruis wil zien?
Er zijn tenslotte veel meer mogelijkheden: religieus speelgoed bijvoorbeeld. Ik denk aan de Aqua Jezus, een Jezusfiguurtje die over het water loopt en die je vanop afstand kunt bedienen, kinderen zouden met hun Aqua Jezus tegen mekaar kunnen racen op de vijver in het park. Is jammer genoeg nog altijd niet op de markt.
Maar ook met het gegeven 'twaalf apostelen' is iets te doen. Een nieuw reality-programma op televisie bijvoorbeeld, waarin twaalf mensen achter een guru aan lopen en thuis moet de kijker raden wie van de twaalf de guru uiteindelijk zal verraden. We kunnen het Judas Island noemen.
Ik hoorde laatst op Radio 1 - bij monde van Benno Barnard - een mooi bijbelvers: Gij zult de meerderheid in het kwade niet volgen. Hoeveel gelovige Vlaams Blok-stemmers zouden deze passage kennen?
Dat herinnert me eraan: morgen gaan de Amerikanen naar de stembus en wordt beslist wie de machtigste man ter wereld wordt. Wordt het de bijbelvreter George 'het wiel draait, maar de hamster is dood' Bush of John 'ik ga niet beweren dat hij een forse kinnenbak heeft maar als hij zich door een barbier laat scheren betaalt hij per vierkante meter' Kerry. Alle weldenkende mensen ter wereld duimen uiteraard voor de democraat Kerry. Nochtans is John Kerry tijdens zijn politieke loopbaan vaak even besluiteloos gebleken als Jean-Marie Pfaff, wanneer hij 's morgens een vers hemd aantrekt en zich afvraagt: bodysol of aluplast op mijn hemdsboorden? Het is waar dat het zotten zijn die nooit van mening veranderen, maar Kerry heeft in het verleden vaker zijn kar gedraaid dan een lommerd die op een rond punt woont.
Maar het alternatief is nog eens vier jaar Bush, een man die zover in de reet van de almachtige olie-industrie zit, dat we nog amper zijn schoenzolen kunnen zien.
Aan wie vertrouwen we de stabiliteit van de westerse samenleving toe? Aan een ex-marinier met de looks van Jolly Jumper en de politieke integriteit van Ozzy Osbourne's drumroadie? Of aan een religieus geworden ex-alcoholist met de intellectuele capaciteiten van een doos haar en de moraal van een rioolrat die door de andere rioolratten als stroman wordt gebruikt? Dat is de keuze. Yup, we zijn verdoemd.
(pdw)
maandag, november 01, 2004
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Wacht even, dit is mij een beetje te ingewikkeld. De Bijbel, het kathol, religie in het algemeen, de Amerikaanse verkiezingen, de Vlaamse fascisten en Benno motherfuckin' Barnard in één post? De afghaan moet van uitstekende kwaliteit zijn geweest. De drumroadie van Ozzy Osbourne, for Christ's (daar heb je hem weer) sake.
En ik die alleen maar, puur ter informatie, wou toevoegen dat de Vlaamse kerk de nieuwe vertaling niet gaat gebruiken. Terwijl een béétje marketinglul toch redeneert: onze stiel is het verkopen van het woord van God. Een van de manieren om dat te doen is dit geinige boekje. Hoe dichter de verhaaltjes in dat boekje bij de grootste gemene deler van de bevolking staan, hoe meer mensen het boekje aanspreekt en hoe groter het bereik van het woord van God - ons product, onze core business- is.
De doelgroep moet dus zo ver worden opgerekt als maar kan - zéker in Vlaanderen, waar de kerken tegenwoordig zo leeg staan dat zelfs uitgeprocedeerde, berooide, op de vlucht geslagen asielzoekers liever in een kartonnen doos langs de E17 overnachten dan dat ze een kerk binnenstappen.
Conclusie: de Vlaamse kerk beschouwt haar kudde als een steeds krimpend kluitje bange (k)wezels, dat als de dood is voor verandering en/of vernieuwing en alleen kan inslapen bij het rustgevend getik van elkaars polyester hartklep. En wie weet hebben ze nog gelijk ook.
'Herberg' heet slaapgelegenheid, 'melaatse' is nu een dude met een huidziekte en de kribbe is een voederbak. Duizenden Vlaamse kinderdagverblijven heten in de volksmond 'kribbe'. Ik ben benieuwd of we voortaan vrouwen in de supermarkt tegen elkaar zullen horen praten over hoe moeilijk het was om voor hun kind een goeie voederbak te vinden.
'Herberg' heet slaapgelegenheid, 'melaatse' is nu een dude met een huidziekte en de kribbe is een voederbak. Duizenden Vlaamse kinderdagverblijven heten in de volksmond 'kribbe'. Ik ben benieuwd of we voortaan vrouwen in de supermarkt tegen elkaar zullen horen praten over hoe moeilijk het was om voor hun kind een goeie voederbak te vinden.
Een reactie posten