Een hufter – of een huftereuse, ik wil niet discrimineren – heeft op 26 augustus, tijdens een privé-feestje in de Gentse zaal Cocteau (Jan Palfijnstraat, Gent) mijn digitale camera Canon, Ixus 500 uit zijn hoesje gestolen. De camera was, naast een i-Pod en nog wat ander duur gerief, in de zaal achtergebleven. 's Anderendaags was het camerahoesje leeg. Al de rest bleef onaangeroerd. Aangezien ik zowat iedereen die op het feest aanwezig was persoonlijk ken, is de dief a) een onbetrouwbaar kalf dat zich diep moest schamen en mij vast nooit meer in de ogen durft te kijken, of b) een Cocteau-personeelslid met lange vingers.
De kans is natuurlijk even groot als de kans dat Lou Deprijck zich binnenkort bij een strenge kloosterorde aansluit, maar mocht hier iemand weet hebben van een persoon die onlangs in de Cocteau een camera ‘gevonden’ heeft, of misschien kent u wel iemand die hem goedkoop heeft gekocht van iemand die hem ‘gevonden’ heeft....een tip zou welkom zijn.
De kans dat de berouwvolle dief dit leest is dan weer even groot als de kans dat ik mijn haar nog ooit in een middenstreep zal dragen, maar men weet nooit:... geef het kreng af in de Cocteau. Er worden geen vragen gesteld. Ik wil gewoon mijn camera terug, o utter, utter bastard.
28 opmerkingen:
There's a bitch; electronica is, net als geld, veel te algemeen bruikbaar.
Ik vrees ook dat Antwerpen eerst een toonbeeld van nederigheid zal worden vooraleer je camera terugkomt.
Deelneming.
Aangifte gedaan?
Altijd je camera op je lijf houden als je 'm ergens naartoe meeneemt. Het ziet er niet uit, maar het diefstalrisico is veel kleiner en je hoeft m niet meer te zoeken als je 'n Onvergetelijk Moment wil vastleggen.
Als je camera specifieke kenmerken had (krassen of zo) is hij makkelijker uit een line up te halen.
Goh, wat een toeval. Ben vandaag via vage kennissen in het bezit van een Ixus 500 gekomen. Honderd euro moest ik ervoor betalen, deze foto stond er onder andere op. Als ze u bekend voorkomt, moet u het zeggen.
*geeuw*
Waarom zou iemand een (overigens zeer degelijke) Canon ixus 500 meenemen en a) het camerahoesje niet meenemen en b) een iPod laten liggen?
Als ook het hoesje weg is, kan er namelijk nog twijfel bestaan over waar de eigenaar het toestel+hoesje met zijn zatte botten achtergelaten heeft. Het hoesje laten liggen vestigt nogal erg de aandacht op het misdrijf.
Ik zou toch eerder voor de iPod gegaan zijn :)
Sorry, je camera heb ik niet gevonden, je blog gelukkig wel.
I do like your knife...
Op m'n wijnblog(google : vinejo's wijnblog) postte ik reeds een berichtje op basis van je verhaal over B. Hicks bij Friedl.
Nu plaatste ik een link naar je blog, met de tip om je stukje 'wijs' eens te lezen.
Zeer herkenbaar, en zááálig leesplezier...
Andhi heeft een punt (pdw), waarschijnlijk is het als volgt gegaan. Je kwam de Cocteau binnen en kreeg onmiddellijk een glas aangeboden >ffw> na ettelijke glazen alcoholrijke drank, schoot het je ineens te binnen dat je dat lekker vrouwelijk gezelschap aan je zijde kon vereeuwigen op de gevoelige memorycard van je nieuwe camera. Het zou natuurlijk zonde zijn om de foto zelf te nemen, dus koos je een willekeurig in de buurte hangende blondine om dat klusje es te klaren. Foto's trekken vond die geit helaas zo leuk, dat ze er nog een tijdje mee door gegaan is, zonder dat jij (pdw) nog langer het onderwerp van haar plaatjes was. Tot dan toe niet erg, want ze was uit de buurt en je kon gezellig verder lallen met die aan je arm hangende kip, waar je nu toch ook al een foto van had. Maar toen de blondine/ fotografe ook rijkelijk bezopen door haar halve trouwboek richting parkeergarage gesleurd werd, omdat ze niet meer om aan te zien/ horen was, was het minste van haar zorgen op dat ogenblik jouw je camera terug bezorgen, laat staan dat ze de dag erna nog enig besef had van het misdrijf dat ze gepleegd had t.a.v jouw natuurlijke rechtspersoon.
Dit zijn de feiten! wat er daarna gebeurd is, is een proces dat absoluut natuurlijk en normaal is, maar menig mens zich geen rekenschap van geeft, namelijk, je cerebrale cortex heeft je herinnering een beetje verdraaid, en je kan je helemaal niet meer herinneren aan wie je nu eigenlijk je camera gaf om die foto van jou en die geit aan je arm te maken. Integendeel: je herinnering zegt je dat je geweten zuiver is: jij hebt hem niet weggegeven, iemand heeft hem UIT HET HOESJE gepikt! Ja Ja........ ;-)
It's a treacherous beast, our mind!
Als we dan toch onnozele speculaties gaan spuien, try this one for size: er rust een vloek op de deelnemers aan De rechtvaardige rechters. Patricks camera verdwijnt, Wouters appartement brandt af, Jan Verheyen verliest zijn job bij VTM, Lotje loopt een borstvalling op, Marc Meersman en Danny Wuyts zijn van de aardbodem verdwenen, en Alain Grootaers.. nu ja, als je 'm ziet begrijp je 't wel.
Tot overmaat van ramp worden de schaarse goeie herinneringen die je aan het programma kon overhouden voor eeuwig vergiftigd door de compilatie-uitzendingen op Canvas.
Iemand moet de Televisiegoden dringend een zoenoffer brengen. Lotje?
Ik vind de RR-compilaties eigenlijk beter dan het origineel! Veel sneller! En ook grappig om Kruismans' snor vanalle vormen aan te zien nemen!
In ander nieuws: het gerecht heeft zijn pijlen gericht op de Limburgse afdeling van het Sint-Maartensfonds. De VRT bericht als volgt:
Politie vindt krokodillen in woning in Alken
di 10:58 u. bron: vrtnieuws.net
In een woning in Alken, in Limburg,
heeft de politie veertien levende
krokodillen aangetroffen.
De dieren, waaronder kaaimannen en
alligators, zaten in de gang en de
woonkamer. Het grootste exemplaar, een
alligator van 2,5 meter, bevond zich in de slaapkamer. Naast de krokodillen troffen de speurders 27 reuzenschildpadden aan.
De dieren zijn in beslag genomen. De
eigenaar verblijft in het buitenland.
De politie gaat na of hij de nodige
vergunningen had. Voor de krokodillen
was dat alvast niet het geval.
Ondertussen in ander ander nieuws: in New Orleans hebben de ordediensten na de verwoestingen, de overstromingen, de plunderingen en de epidemieën nu af te rekenen met een nieuw fenomeen: in een zwart duikpak gestoken, vervaarlijk met een harpoen zwaaiend en schrijlings op een jetski gezeten scheurt Kevin Costner er deze dagen door de ondergelopen achterstandswijken, de geterorriseerde bewoners de stuipen op het lijf jagend met bloedstollende kreten genre "Flop he? Flutfilm he? Hiér is uw flutfilm, losers!" CNN meldt dat minstens één geval van poging tot doodslag met een Oscarbeeldje geregistreerd is door de National Guard.
Volgende week zaterdag gaat een handjevol (ideologisch) bruine Belgen in Brussel van hun tak gaan staan maken tegen gelijk rechten voor holebi's. Eén van de argumenten ertegen is, hoe kan het anders, "het belang van het kind". Zolang de adoptant niet Xavier Buisseret heet, is bruin Vlaanderen er immers rotsvast van overtuigd dat bloedjes van oneigen bloed véél beter af zijn bij heterokoppels dan bij homostellen. Enige band tussen deze boude bewering en de realiteit ontbreekt zoals gewoonlijk volledig. Over de bottom line heeft (pdw) honderd jaar terug al "De olympische spelen voor petites brunettes met een flinke bos hout voor de deur" geschreven, maar louter om weer eens een quote over "linkse verzuring" los te krijgen, dit:
Voorzitster SP Den Bosch werd gestalkt door ex-lid Vlaams Blok
Ryanne van Neerven, de voorzitster van de SP (Socialistische Partij) van het Nederlandse Den Bosch, heeft met onmiddellijke ingang haar functie neergelegd. "Ze heeft dat gedaan wegens de consternatie van de afgelopen maanden en de gevolgen die dat heeft voor haar gezin", zo meldt de website van de afdeling.
Pornosites
De Nederlandse Omroep Brabant meldt dat Van Neerven lange tijd is gestalkt en met de dood bedreigd door een voormalig lid van het Vlaams Blok. Het tweetal zou ruzie hebben over het exploiteren van pornosites, aldus de regionale omroep.
Bedreiging en stalking
Een woordvoerster van de politie bevestigde dinsdag dat Van Neerven in mei en juni aangifte heeft gedaan van bedreiging en stalking. Het onderzoek is volgens haar nog niet afgerond. De Bossche politie heeft contact gelegd met de politie en justitie in België. (belga)
Wie zinnens is zijn kind af te staan is dus bij deze gerustgesteld: als u uw kroost parkeert bij een heterokoppel bestaand uit een VB'er en een socialist, zal het tenminste opgroeien in een stabiel, gezond, veilig, tot op de vezel van de Europese kernwaarden doordesemd gezinnetje, waar communicatie primeert en dat bovendien in onderling overleg en in een sfeer zonder bekrompenheid of taboes het brood verdient dat het ukje een redelijke zakcent moet garanderen. Doen dus!
Misschien was het iemand die niet op de foto wou staan, brinne?
Wie nooit last gehad heeft van cameraschuwheid, is good oldSiegfried Verbeke. Al denk ik dat hij de komende maanden vooral te bezichtigen zal zijn op de CCTV-monitors van een Duitse gevangenis. Ik hoop van harte dat zich om de mondhoeken van Lydia Chagoll, Regine Beer en hun lotgenoten, zowel de joden, zigeuners, verzetstrijders, homo's als 'ongewensten' deze dagen een grijns breder dan de broeksband van Roland Lommé aftekent (sorry Roland, het was al een tijd geleden en deze is voor de goeie zaak). Voor onze Duitse vrienden en voor jolly old Siegheilfried zelf is dit dan weer een prima gelegenheid om 's mans met veel branie rondgetoeterde voorstel om zich met Zyklon B te laten vergassen, in de praktijk om te zetten. Iedereen tevreden! Ik durf zelfs te denken dat Jos Brink gaarne speciaal daarvoor naar de Duitse nor zal afzakken, om onder kenschetsend duimengedraai een krachtig "De weddenschap gaat nù in!!!" door de kerkers te laten schallen. Sandra Reemer mag ook meekomen. En graag ook een hook up van het gesloten TV-circuit naar de kabel, zodat de digitale TV zijn start niet mist. Ik kan nauwelijks wachten.
Mijn broer heeft krek hetzelfde meegemaakt in zaal Cocteau. Na een fuif die we er georganiseerd hadden bleek zijn digitale camera ook foetsie. Beste PDW, als het enige troost mag bieden, ook mijn Ixus500 is gestolen, en dan nog wel op mijn eigen verjaardagsfeest in 't Galgenhuisje. Alles wijst in de richting van een onguur sujet die die avond de bar deed maar tsja ... zonder bewijzen ben je weinig. Moest je toevallig in Australië passeren koop er ginds dan één aan halve prijs (dat was onze oplossing). Sterkte!
Vincent
ebay, speurder en marktplaats in de gaten houden.
Nog meer ander nieuws: Wouter Tyberghien, ex-juwelier en scherpschutter met een voorkeur voor snel kleiner wordende Polenruggen, heeft zijn loep aan de wilgen gehangen en is in auto's gaan doen. De vraag 'would you buy a used car from this man klinkt ineens sinister, zeker als je ze met een Westhoeks accent stelt.In Maldegem heeft de nieuwbakken Iacoccia zijn start in elk geval niet gemist: in true Tyberghien-style knalde een man daar zijn vader af omdat ze het niet eens werden over de aankoop van een auto. Waar zit Swiss Tony verdomme als je'm nodig hebt?
Oei, daar zou ik mee oppassen, met het in de zeik zetten van iemand als Wouter Tyberghien. Niet uit angst voor verlies van eigen lijf, gewoon uit medelijden met iemand die zich enerzijds constant zag beroofd worden - het ging hier over heel wat meer dan een cameraatje, de man zag zowat zijn leven en broodwinning afgepakt worden - en die anderzijds voor de rest van zijn leven getekend is door de feiten die hij (uit de daaruit voortspruitende frustraties) gepleegd heeft.
Een mens als Tyberghien veroordelen, 't is niks waar ik mijn handen aan vuil zou willen maken!
Siegfried Verbeke daarentegen...
Je hebt gelijk, Schuppe. Wouter 'Tir' Tyberghien is geen sadistische sniper, geen moordzuchtige maniak, geen laffe long rifle-fanaat. De Harelbeekse Dirty Harry is gewoon een mens zoals jij en ik - op een paar kleine maar significante details in zijn CV na, maar toch: geen reden om hem minder dan een ander te achten. En dat doe ik ook niet. Misschien werd Attilla de Hun wel zijn hele Mongoolse leven lang achtervolgd door de gruwel van de feiten die hij pleegde, en misschien werd Siegfried Verbeke in zijn jonge jaren ook wel vaak zijn pennenzak afgepakt. Couldn't be arsed, sorry. Mijn zeik is vaker niet dan wel grappig, en zelden smaakvol, maar ze discrimineert niet.
't Is mijn gewoonte niet om met een hoopvolle noot te eindigen, maar ik hoop dat die hele zaak de sector een beetje aan het denken heeft gezet over beveiling. Bij voorkeur beveiliging die wat doordachter en duurzamer is dan het slordig als recht op verdediging van eigendom vermomde "Als er ene nog maar scheef naar mijn vitrine kijkt, schiet ik zijn kop er af"-primitivisme.
Ik geef toe dat de dood van de dokter in Maldegem meer weg had van de manier waarop Marvin Gaye zijn kaas liet, dan van de trieste en smerige cockup waarmee Wouter Tyberghien nationale bekendheid verwierf. Met dat verschil dat het moordwapen tussen Los Angeles en Maldegem van generatie is gewisseld. Ik acht de kans ook klein is dat The Commodores, of Voice Male als je wil, het slachtoffer in een lied gaan vereeuwigen. Niettemin: je eigen vader neerschieten omwille van een auto, dat smeekt om een luid en duidelijk 'What the fuck's going on?' .
Intussen merk ik dat je wat gas teruggenomen hebt over Tyberghien. Ik heb wat bijeengekliederd dat ik je niet wil onthouden...
Ik heb zelf inbraken meegemaakt. Al 2 keer intussen, ik kan er dus over meespreken. Over de fantasietjes die ik had over wat ik met die gasten zou uitsteken als ik ze op mijn opritje zou zien lopen als ik kom toegestoven van mijn werk omdat ik door mijn zelfbouw-alarminstallatie opgebeld word (ik woon heel kort bij mijn werk).
"Zou ik hen met hun kloten overhoop rijden?" vroeg ik mij een tijdje af. De klootzakken zijn allicht rapper terug op straat dan de tijd die nodig is om een PV op te stellen, gesteld dat er een flik binnen het half uur een aanhouding kan verrichten. En dan heb ik nog niet de tijd bijgerekend die je nodig hebt om bij het Ministerie Van Justitie een "Blauw Formulier" in te dienen (zodat je je dossier kan opvolgen, anders vertellen ze je niet eens welke initiatieven ze nemen, zelfs het feit dat iets geklasseerd wordt kom je anders niet te weten). De verleiding om hen overhoop te rijden is dus niet onbestaande!
Extra beveiliging? Ik heb ook geen vijfduizend euro achter de hand voor extra beveiliging! Veiligheidssloten, hoor ik je suggereren? Ik heb 8 pvc-ramen waar die mannen zo doorheen boteren, da's dus weggegooid geld! Een dure omheining misschien, zoals die VB'er wat verder in de straat die een ware vestingmuur gebouwd heeft, compleet met gewapende poort? Gruwel, neen, ik wil niet achter een muur wegkruipen!
Of ik dan zo'n rijke prooi ben? Neen hoor, maar je pc kwijtspelen (met heel wat vertrouwelijke informatie daarop) was voor mij een echte nachtmerrie! (Daarmee vergeleken is het fototoestelletje van pdw weer peanuts, tenzij hij er in z'n blote reet op staat. Alhoewel.).
En dan heb ik het nog niet over het feit dat ze met hun vuile botten door mijn sofa gelopen zijn, en in mijn bed gezeten hebben! Ik walgde van mijn sofa - die heb ik weggedaan, toegegeven, hij was al vrij oud - en mijn bed vertrouwde ik ook niet meer (heb ik maar gehouden, kost te veel, en ik wil ook de zaken relativeren, niet neurotisch gaan doen).
En ik heb het dan ook nog niet over het feit dat ik maandenlang niet kon slapen, omdat ik vreesde voor de herhaling. Ik zweer het je, je hoort je kat 's nachts 2 kamers verder ademen, zò scherp staat je gehoor dan!
Mijn GSM staat ook nooit meer uit, ook niet in de bioscoop, want je weet maar nooit of het alarm je opbelt! Je wil het risico niet lopen, ook al weet je dat het zinloos is, want je komt allicht veel te laat - misschien kan je je kat nog redden die verschrikt de straat ingelopen is, je doet wat je kan.
Nee, het gaat over meer dan een pennenzakje, da's duidelijk. En dan heb ìk nog geen ramkraak meegemaakt - sorry hoor, daar ben ik bikkelhard in, ramkrakers hebben voor mijn part automatisch het fiat gegeven om hun kop er af te knallen, geen enkel begrip voor zoveel oorlogsgeweld! Een gauwdief of een inbreker, oké, maar iemand die met anderhalf ton staal je woonst ramt om de kraak van zijn leven te doen?
Uiteraard ben ik bezorgd over Amerikaanse toestanden - ik heb Michael Moores Bowling for Columbine gezien. En je eigen vader afknallen voor een auto (ik ken het verhaal nog niet, moet ik eens bekijken) is inderdaad helemaal van de pot gerukt, daar kan ik je geen ongelijk in geven!
Niet schrikken, Schuppe, maar er worden wel meer mensen bestolen. Sommigen meermaals. Iedereen heeft wel een verhaal. Ik ook, een redelijk recent dan nog, uit eigen land. Eind vorige maand is mijn halve identiteit gestolen. Daarmee bedoel ik dat de dief aan de haal is kunnen gaan met mijn agenda met afspraken en adressen, mijn gsm, een exemplaar van een Vlaamse kwaliteitskrant en een boek van een Belgisch academicus met uitgesproken politieke standpunten. Je begrijpt dat ik niet erg opgetogen was bij de gedachte in wiens handen die dingen zo allemaal terecht zouden kunnen komen. Maar hey, "Angst essen Seele auf", zoals een of andere Mof al zei: te veel angst vreet de ziel op. Dus nu heb ik een nieuwe gsm en godzijdank lag er daags na de diefstal een nieuwe krant in de kiosk. Wat me wel stoort: Tyberghien doet sinds de schietpartij voortdurend alsof hìj hier eigenlijk het grote slachtoffer is, terwijl die dooie Pool als hij nog kon spreken toch wel op iets meer medeleven aanspraak kon maken, en zijn nabestaanden zeker. Je moet mij er niet van overtuigen dat juwelierszaken overvallen niet getuigt van een hoogstaande moraal, en ik weet ook dat zelfs in een beroepsgroep waar het risico op stoffelijke en lijfelijke schade sowieso al hoger is dan bij, pak hem beet, ambtenaren op de groendienst, een opeenvolging van gewapende overvallen traumatiserend is. Ik ben zelfs geneigd de kogel in de rug van onze Woytila-en-Walesa-bij-hun-voornaam-mogend-noemende vriend als een aanvaardbaar beroepsrisico te zien.
Toch is iemand in de rug schieten die je niet bedreigt, maar in tegendeel van je wegloopt, fout. Dat weet de rechter, dat weet Tyberghien, dat weet zelfs het zootje halvegare idioten dat zich indertijd liet optrommelen om met een 'steuncomité' de algehele verschoning van de juwelierszoon te eisen. Die oproep om het gerechtssysteem te negeren is mij net zo goed bijgebleven als Tyberghien zijn fatale schot. Ik heb hem er zich overigens nooit van horen discussiëren, terwijl tegenwoordig de eerste de beste pitaverkoper uitgebreid door het stof moet kruipen telkens als de één of andere idioot in een jurk een vrouw op tv de hand weigert te schudden. 'Tijd heelt niet alle wonden' zegt meneer Tyberghien. Dat is best mogelijk. Maar als hij echt zo veel last heeft, gaat een andere job hem ook niet helpen. Dan heeft hij een goeie therapeut vandoen. Zijn onzalige wedervaren misbruiken als excuus voor een verandering van stiel, en een gelegenheid om de calimero uit te hangen en de geschiedenis te herschrijven, daar keert mijn maag van. Desondanks probeer ik hem niet meer of minder in de zeik te zetten dan ieder ander wiens passage in de vaderlandse media mijn aandacht trekt.
Ik weet niet waarom Wouter de bijouterie van zijn vader verlaat om in auto's te gaan doen. Misschien is het inderdaad zo dat er te veel slechte herinneringen aan die plaats hangen. Van zijn egocentrisch zeehondjesgedrag en hengelen naar medelijden en begrip - terwijl hij van de rechter zoveel begrip kreeg als de feiten hem wettelijk konden opleveren - krijg ik desondanks geen neiging tot medeleven, alleen een opstoot van gal.
Als ramkrakers executie als een aanvaardbaar beroepsrisico moeten zien, dan moeten juweliers en hun financiers ook maar ramkraken als een aanvaardbaar beroepsrisico gaan zien, en hun geld in preventieve maatregelen steken. Op de Nederlandse tv was vandaag een drogist te zien die dat had gedaan. Geen goedkope Winchester onder de toog, maar metalen rolluiken, versterkende folie over het glas, geavanceerde camera's en detectoren enzovoort. Het had hem tussen de 50.000 en de 75.000 euro gekost, maar hij maakte vanachter zijn monitors tenminste een relaxte en opgewekte indruk, ook al maakte hij zich geen illusies en wist hij heel goed dat zijn zaak ook tijdens de openingsuren een doelwit was voor georganiseerde dievenbendes. Alleen: hij ging niet grienen of mensen in de rug knallen, maar stak de handen uit de mouwen en nam binnen de grenzen van de wet en het fatsoen een aantal maatregelen die werkten. Hoe bont een dief het ook maakt, er is geen enkel excuus om er zelf crimineel gedrag voor te gaan vertonen. Niet voor Tyberghien, niet voor Bart Debie, niet voor mij. Ik heb niet veel principes, maar dat is er eentje dat ik koester. Tyb doet wat hij wil natuurlijk, maar voor begrip of medelijden voor doodslag moet hij niet bij mij zijn.
Verder alle begrip voor je reacties, en respect voor de moed die je hebt om over je ervaringen te praten.
Ik zou ook geschokt zijn en uit zijn op wraak of tenminste op iets dat de machteloosheid van het slachtoffer zijn wegeemt. Al die praatjes over preventie en de zalvende woorden over hoe het veel erger had kunnen zijn, betekenen niks als iemand ongezien, ongehoord en onbekend zich van je 'territorium' meester heeft gemaakt. Dan neemt je basisinstinct het over, en dat basisinstincten roept dan gewoonlijk heel hard dat er stront aan de knikker is.
Misschien had ik in Tybs situatie hetzelfde gedaan. Misschien had ik de steunbetuigingen verwelkomd en mij door de rechtbank onrechtvaardig behandeld gevoeld. Misschien had ik mezelf een slachtoffer gevoeld. Misschien had ik oprecht geloofd dat een verandering van job alle problemen die ik sinds die noodlottige dag heb gehad, zou oplossen. Maar ik zou het - hout vasthouden - vertikken om de fout die ik heb gemaakt om te katten tot een gebeurtenis waar ikzelf het grootste of zelfs enige slachtoffer van ben, en waarmee ik voortaan alles wat ik doe en laat maar ga verantwoorden. En ik zou al helemààl niet willen dat een of andere anonieme nitwit zich op een of andere blog daarvoor inhoudt om flauwe grappen over mij te spuien. Dat zou discriminatie zijn, en dan was ik pas écht een levenslang slachtoffer.
In de Humo van deze week staat een interview met een ex-inbreker. Het zal voor jou misschien herinneringen oproepen die je liever niet wakker maakt, maar t lijkt me het lezen waard. Nu het allemaal voorbij is, beseft de dief dat zijn 'broodwinnning' zwaar emotioneel leed berokkent bij de slachtoffers. Misschien toch eens lezen.
En dit.
Niet schrikken, zeg je? Ik ken verschillende mensen die het al 5 keer meegemaakt hebben. En telkens een stap verder gegaan zijn om hun huis te beveiligen. En telkens opnieuw de miserie mochten ondergaan. Ik maak me dus geen illusies, het zal me nog wel overkomen.
De tips die de Federale Politie ons geeft (soms geïnspireerd door de plaatselijke middenstand), die ken ik al. Ik ren wel eens terug het huis in omdat de ramen op het eerste verdiep nog in kantelstand staan - mijn vrienden verklaren me gek. Maar ik weet ook dat ze door de fusie van de korpsen nu op 10 km verder van mijn deur gaan wonen zijn! "Oh, maar we zijn bij u in 10 minuten hoor!" kakelen ze dan, terwijl ik weet dat ze er minstens een half uur over doen. En mijn alarminstallatie mag hen niet opbellen, nee, ik moet eerst zelf naar huis om te checken of er ingebroken is.
Wat die Nederlander betreft, met zijn investering van 75.000 euro: je moet het maar hèbben hè, zoveel geld, om je zaak te beveiligen! Ik droom zelf ook wel eens van een eigen zaakje, en ik ken iemand die zelf kunstzinnige juwelen maakt, ik weet dus waar ik (niet) moet van dromen!
Toch bedankt voor je antwoord. Er zit heel wat in dat de moeite waard is! Kom ik later op terug.
Wat Tyberghiens verandering van stiel betreft (ik wist er niks van), ik vermoed dat hij van de regen in de drop zal vallen. Een ver familielid-autoverkoper heeft het zelf al meegemaakt: een georganiseerde overval, gelokt door een "potentiële verkoper". Blaffer onder de neus, dik pak slaag, alles afgeven. It's a war out there, en Wouter zal er nog van terugkomen. Dat zijn verhaal in de media zal blijven ronddwalen kan ik je nu dus al op een blaadje geven. En we weten welke media, uiteraard, de populairste gazet van 't land.
Maar ik wil wel effe bijsturen bij je woordkeuze territorium. Ik zie het eerder als mijn nest. Diegene die de poten vanonder mijn bed komt zagen, ho maar, daar rusten meer rechten op dan alleen maar instincten.
Misschien komt Tyberghien ook ooit tot het besef dat hij een opgevoerd circusbeest is voor de spektakelmedia die van zijn miserie geld verdienen (ik kan me immers niet inbeelden dat hij nu rijker wordt door de publiciteit, hij kan er misschien 2 auto's meer door verkopen). Wat dus van hem misschien tòch weer een slachtoffer maakt.
Tyberghien moet misschien eens nadenken over de vraag in hoeverre hij verschilt van The Elephant Man. Iets wat sommige krantenlezersbriefschrijvers zich ook beter zouden afvragen...
Op 'The Belgian Pop and Rock Archives' deze foto gevonden van The Misters. (pdw) is die met zijn haar in een middenstreep.
Lache!
Een reactie posten