LIJST(je)

Straks breekt weer dat vreselijke seizoen van de goede wil aan. De hoogste tijd dus voor een lijst met mensen en dingen die momenteel voor mijn humeur doen wat een aambeeld voor een rubberen reddingsbootje kan betekenen.
Om te beginnen: mensen die te pas en te onpas de moeë stoplap ‘amai’ gebruiken, volgens Van Dale ‘een uitroep van verbazing of teleurstelling’. Te oordelen naar het aantal ‘amai’’s dat ik dagelijks te horen krijg valt de Vlaming gestaag van de ene verbazing in de andere en wordt hij vaker teleurgesteld dan een dwerg die ervan droomt in een Masaï-stam te worden opgenomen. Het kwistig gebruik van ‘amai’ is clever noch geestig en wijst er enkel op dat de kloof tussen u en de schone kunst der conversatie zo wijd is geworden dat, willen we hem proberen overbruggen, we een F16 en twee tussenlandingen nodig hebben.
Ten tweede: al die marketinglullo’s die ons de nieuwste digitale media proberen aansmeren middels het gebruik van het woord ‘content’ wanneer ze ‘inhoud’ bedoelen, niet zelden precies om te verhullen dat het hun discours aan inhoud ontbreekt. Basisironie, inderdaad. Ik heb overigens geen bezwaren tegen het gebruik van anderstalige uitdrukkingen – au contraire motherfucker! – maar content is in de eerste plaats een schoon Vlaams synoniem voor ‘tevreden’. De regel zou moeten zijn: anderstalige uitdrukkingen zijn prima, op voorwaarde dat ze geen alternatieve Nederlandstalige betekenis hebben. Zo vervangen we het Nederlandse ‘kast’ ook niet door het Engelse ‘closet’, al heeft de verwarring kast/closet mij tot mijn schande al eens parten gespeeld na het drinken van vijf borrels mescal. Die hemden kon ik natuurlijk weggooien.
Ten derde: de oelewapper die ‘Beauty & The Nerd’ heeft bedacht – en oelewapper dient hier te worden verstaan als het grootste understatement sinds ‘Nederland heeft geen bergketen van betekenis’ - verdient het om met roestige ijzeren staven langdurig op de schenen te worden geslagen. Wie zich afvraagt waarom heeft het programma wellicht nog niet bekeken. Houden zo.

Nu we toch over televisie bezig zijn: de mannen die zich hadden ingeschreven voor ‘Wie wordt de man van Wendy?’ moeten stante pede hun lidkaart van de grote Mannenbond inleveren, waarna ze met een bot breekmes verticaal zullen worden opengereten zodat iemand er een ruggengraat kan inplanten. Het gros der weekluizen heeft meer zelfrespect dan deze windbuilen. Ik stel voor dat ze zich inschrijven voor een nieuwe, door mij bedachte reality-reeks, die binnenkort wordt gefilmd in Leuven Centraal: ‘Wie wordt de bitch van Horion?’.