'Faith is the surrender of the mind, the surrender of reason, the surrender of the only thing that makes us different from other mammals. It’s our need to believe and to surrender our scepticism and our reason, our yearning to discard that and put all our trust and faith in something or someone. That is the sinister thing to me. Of all the supposed virtues, faith must be the most overrated.’ (schrijver en journalist Christopher Hitchens)
Een wijze quote uit een uitstekende aflevering van Penn & Teller’s treffend getitelde televisieprogramma ‘Bullshit!’, waarin de reputatie van drie iconen van religieuze voortreffelijkheid - Gandhi, Moeder Teresa en de Dalai Lama - streng onder de loep wordt genomen.
maandag, mei 28, 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Interessant...
Toch een bedenking : tegenwoordig word je om de oren geslagen met zoveel informatie, dat het eigenlijk onmogelijk geworden is om te achterhalen hoe iets nu echt zit. Er zijn over vrijwel alles zoveel tegenstrijdige bronnen, dat "faith" meer dan ooit bepaalt wat je gelooft...
Voor vrijwel elke these vind je argumenten die gepresenteerd worden als waar en wetenschappelijk bewezen, en daarbij vergeten we weleens dat zelfs wetenschappelijkheid geen absolute waarheid is maar gebaseerd op een filosofisch idee omtrent het verband tussen veronderstelde realiteit en waarneming.
Het wordt daarom steeds moeilijker te weten wat "waar" is, en misschien moet je toch vooral je hart, je gevoel volgen... En het mijne sluit nogal nauw aan bij een conclusie uit het fragment : deze helden zijn ook mensen, en dus per definitie niet onfeilbaar of volmaakt, maar behept met onhebbelijkheden en "character flaws"...
Zeer interessant.
Nu los van het racisme waar Gandhi zich aan bezondigde. Hij wordt naar voren geschoven als icoon van het geweldloze verzet. Daar moeten we allemaal een voorbeeld aan nemen, zeggen vooral zij die er belang bij hebben dat het protest geweldloos is. Dan hoeven de gezagsdragers (kolonisatoren, onderdrukkers, kerken) zich er ook niets van aan te trekken. Want, jammer maar helaas, met geweldloos verzet is er nog nooit veel bereikt. Ook Gandhi is daar niet in geslaagd. Hij zelf heeft geen geweld gepleegd voor de onafhankelijkheid van India. Maar er is wel heel veel bloed gevloeid voordat de kosten/baten analyse van de Engelsen huh zei dat ze India beter konden laten. En dan dus maar best aan die onozelaar met zijn geweldloosheid. Het zelfde geldt voor Mandela of Marten Luther King, zelf weliswaar geweldloos, maar hun strijd pas gewonnen nadat er veel geweld werd gepleegd. De Dalai Lama is tot nu toe geweldloos in zijn pleidooi voor onafhankelijk Tibet. Waardoor China daar dus op zijn gemak zit. Met dank aan de pacifisten.
Als je steeds je andere wang draait ... dan krijg je steeds weer een nieuwe klap. Of wat had je gedacht?
Eigenlijk zou het beter zijn om een eigen zender te starten en zelf het aanbod te bepalen. Want zo'n zaken krijgen hier nooit te zien!
De aflevering die ik hier nu gezien heb is cru (maar is ze ook nauwkeurig?) maar in ieder geval geestig en relativerend voor de minder rationele mens onder ons. Als ze durven te relativeren. De zondaars!
Een reactie posten