Lijst

(Uit De Standaard 7/06/07)


Laat ik het kloeke rolluik van het klachtenloket nog een keer kordaat optrekken en in de grote gleuf der gramschap gretig een nieuwe lijst met grieven schuiven.
De eersten die het verdienen om aan een door processierupsen geteisterde boom te worden gebonden zijn lieden die een cynische of sarcastische opmerking meesmuilend menen te moeten pareren met ‘u bent typisch iemand voor wie het glas altijd halfleeg is, nooit halfvol’. Dit is een slappe, moeë gedachte die door velen ten onrechte als een clevere filosofische riposte wordt beschouwd. Want laten we bij wijze van denkoefening een willekeurig ander recipiënt kiezen om de aloude halfvol/halfleeg tegenstelling onder de loep te nemen, incontinentieluiers bijvoorbeeld. Laten we ons nu de vraag stellen: is de Tena Lady halfleeg of halfvol? Meteen verlaten we het plechtige marmeren paleis van de filosofie en stappen we het ietwat muf riekende souterrain van de alledaagse nuchterheid binnen. Denk daar eens goed over na, Wittgenstein, vooraleer uw mediocre filosofische stoplappen op uw medeburgers los te laten.
Een tweede soort mensen die met kaasraspen moesten worden bewerkt zijn degenen die zonder omwegen stellen dat, wanneer iemand openlijk homofoob is, hij diep vanbinnen ongetwijfeld zelf latente homofiele gevoelens heeft. O ja? Dan is de homofobie toch de enige fobie die op die manier werkt. Ik hoor nooit zeggen tegen iemand die claustrofobisch is: u bent bang van kleine ruimtes omdat u diep vanbinnen denkt dat u een klein kamertje bent. Of tegen iemand met dentofobie: u durft niet naar de tandarts omdat u diep vanbinnen zelf graag een keer de tandartsboor wil hanteren. Of tegen Philip Dewinter: u gruwt van vreemdelingen omdat u diep vanbinnen zelf een Marokkaan bent. Ook hier is er onmiskenbaar sprake van een grenzeloze luiheid der gedachten en het slaafs volgen van een maatschappelijk aanvaard cliché.
Nog altijd in dezelfde sfeer: iedere politicus die nog het lef heeft om tijdens een politieke crisis in een microfoon ‘geen commentaar!’ te blaffen en dan hooghartig en flink door te stappen, de journalist werkloos achterlatend, solliciteert naar pek en veren. ‘Geen commentaar’ wordt hier namelijk als eufemisme voor ‘ik weiger tegen u te spreken’ gebruikt. Hoogst ongemanierd. Men kan spreken zonder commentaar te geven. Een zwijgende politicus is even nuttig als een schoenpoetsservice op het strand van Oostende, in juli, bij 35°.
Ten vierde: ik hoop dat iedereen beseft hoezeer de krantenkop van gisteren - ‘Belgische onderbroek beledigt hindoes’ - uit een vergeten script van Monty Python had kunnen komen. Een Belgische textielfabrikant heeft, wellicht in een poging om zijn goed van een hip en exotisch symbool te voorzien, zonder het te beseffen een afbeelding van de hindoegodin van rijkdom en wijsheid op een lijn boxershorts gezet en nu heeft Krishna serieus de smoor in. Men kan tegenwoordig zijn kont niet keren, of ze bedekken zo blijkt nu, zonder een of andere religieuze gemeenschap tegen de haren in te strijken. Ik hoor nochtans vaak zeggen dat de hindoes het meest tolerant zijn ‘tegen andersdenkenden’. Wat ons, naadlozer dan iets wat volstrekt naadloos is, bij de term ‘andersdenkenden’ brengt: wàt een onnozel en betuttelend woord. Bedoeld wordt natuurlijk ‘anders over geloof denkenden’. Want een hindoe denkt echt niet anders dan een moslim, een christen of een atheïst als het bijvoorbeeld over een eitje bakken, de straat oversteken, in zijn neus pulken, de kinderen naar school brengen, de stoep vegen, zijn teennagels knippen of krabben waar het jeukt gaat. Het is pas wanneer de volstrekt irrationele hersenmalaria die wij kennen als religiositeit eraan te pas komt dat er plots ‘anders wordt gedacht’. Of liever: niet meer wordt gedacht.
Tot slot: iedereen die onlangs ten prooi viel aan een plotse en ongebreidelde zucht naar haute culture en morrend de vrt en de kranten heeft aangeschreven omdat de Koningin Elisabethwedstrijd niet rechtstreeks door Canvas werd uitgezonden wordt volgende maandagvoormiddag verwacht op de grasmat van het Koning Boudewijnstadion, waar de casual side van Anderlecht, gewapend met strijkstokken, pianosnaren en viola’s u te lijf zal gaan. Deuren om 10u30. Kom op tijd, Luc Van der Kelen. (pdw)