Mijn huisgenoten hebben een extra deuk moeten laten aanslepen om mij erin te leggen. Gieren! Toen de huisarts de deur uit was - na mij een krachtig kalmeermiddel te hebben toegediend - en ik eindelijk weer ietwat was bijgetrokken, ben ik gaan googelen om meer over de commune te weten te komen.
Verschoning, dat moest zijn 'cohousing-project'. Lorien, zo heet het cohousing-project, is immers geen commune, zegt mevrouw De Wever en daar heeft ze wellicht gelijk in. We leven tenslotte in 2007. We spreken ook niet meer over ideeën maar over concepten en magazijniers worden nu met product storage manager aangesproken. Dus waarom zou een commune zich geen cohousing-project mogen noemen? Volgens de stichters, waartoe mevrouw De Wever mag worden gerekend, werd de naam Lorien gekozen omdat die verwijst naar het fictieve dromenland, gelegen in de al even fictieve Eternal Lands uit de werken van J.R. Lord of The Rings Tolkien. Men zou nochtans denken: die Tolkienboeken zijn meer iets voor goeie ouwe hippiecommunes, terwijl een cohousing-project toch beter aansluit bij het oeuvre van pakweg Brett Easton Ellis, maar ik wil me zoals steeds nergens mee bemoeien.
Er wonen momenteel drie families in Lorien die naar eigen zeggen vooral aan tai chi, ecologisch tuinieren en yoga doen, maar de kerntaak is: het opknappen van enkele onbewoonbare, bouwvallige gebouwen die op de 1,4 ha grond staan die de Lorienbewoners samen hebben gekocht. Tenzij de vreedzaam samenlevende en naar de natuur hunkerende cohousing-projectbewoners een Gandalf in hun midden hebben die cash tevoorschijn tovert, kunnen het dus niet allemààl steuntrekkers zijn daar in de Waalse Gouw. Iemand zal dit de komende dagen vast uitpluizen en Bart Lord of De Rand De Wever nog iets bozer maken dan hij nu al is. En hij is al zo boos. Bart is formeel: ze willen hem pakken. Ze, dat zijn de gieren van de media, zoals hij de journalisten in een gepikeerde reactie omschreef.
En ja, daar lijkt het toch een beetje op. Eerst was er de publicatie van die onfortuinlijke foto waarop hij naast Le Pen staat. De gieren wilden met de publicatie de indruk wekken dat Bart enige sympathie heeft voor het ultrarechtse gedachtegoed. Terwijl het gaat om een foto die werd genomen toen Le Pen toevallig langs hem passeerde. Op een onschuldige debatavond van de Vlaams-Nationale Debatclub als ik me niet vergis. Wie onder ons is nog nooit naar een debat geweest om er naar een rechtse extremist te luisteren? Spijkers op laag water zoeken was het. Bovendien is de bewuste foto meer dan tien jaar oud en - zoals Bart zelf terecht opmerkte - minstens twintig kilo geleden, uit de tijd dat hij nog in zijn eerste Lederhose kon.
Nu onthullen de gieren dat hij een zus heeft die in Wallonië steun trekt om in de bossen vreedzaam te kunnen tai chi'en tussen het harken van de ecologische moestuin en het afschuren van een ouwe plankenvloer in. Waardoor wordt gesuggereerd dat Bart misschien toch wel een ietsiepietsie hypocriet is telkens als hij tegen die moeë 'transfers naar Wallonië' fulmineert. Hoe durven ze. Tussen haakjes: ik zou het woord gieren niet meer gebruiken als ik hem was. Dat deksels gevogelte komt immers op lijken af en Barts politieke carrière is vooralsnog springlevend.
Twee dagen later staat de ironiemeter weer op de normale stand en ik lach al minstens 12 uur niet meer. Ik heb namelijk de schuimbekkende reacties op het internet gelezen van N-VA-sympathisanten die het over een schandelijke hetze tegen hun voorman en over riooljournalistiek hebben, over 'met modder gooien' en over hoe het privé-leven van politici niets te maken heeft met hun politieke standpunten. Ik lees ook dat journalisten van Bart de raad krijgen om het doopceel te lichten van de broer van Didier Reynders. Ik zie op YouTube een interview met mevrouw De Wever voor RTL en mijn tenen krullen als had iemand er een permanent ingelegd. Ik merk dat het de gêne-meter is die nu oververhit dreigt te geraken.
(pdw)
19 opmerkingen:
Dat meiske is daar gewoon op taalkamp. Dat hoor je toch zo. Paul Marshall is daar ook geweest. En Paola bij de afdeling van Lorien in Vlaanderen.
Eerlijk gezegd begrijp ik die hetze niet, meer: ik vind het allemaal wat uit zijn proportie getrokken.
Ok, je kan even smalend grijnzen met het feit dat zijn zus een uitkering geniet terwijl ze in Wallonië een landelijk kraakpand runt. Maar het lijkt me logisch dat niet alle leden van een familie onvoorwaardelijk de principes delen met elkaar. Bart kan het niet helpen dat zijn zus voor die weg gekozen heeft en omgekeerd.
Begrijp me niet verkeerd: ik vind Vlaams nationalisme ook totaal van de pot gerukt. Ik zie me nog niet in korte broek en zakpetje de Vlaamse vlaggen wimpelen (ik hoop van Bart hetzelfde - bliksemt mijn ogen voor hij zich in dat broekje hijst). Maar dat van Barts zus is nu niet bepaald een punt waarop je het Vlaamsche Strydersvolck kan pakken, vind ik.
Het zou pas écht lachwekkend zijn mocht hij het bestaan van zijn zus ontkennen.
Niet te hard zijn voor De Wever: met broer Bruno, zus Karina en hemzelf vangen toch maar mooi drie telgen van de De Weverkens elke maand een mooie cent van vadertje staat. Lang niet slecht voor de kleinkinderen van iemand die voor collaboratie werd veroordeeld : je zou het 'amnestie voor eigen volk eerst' kunnen noemen. Dat De Wever als hij daaraan wordt herinnerd wat emotioneel wordt, is normaal - niet om de voorgeschiedenis van zijn familie, waar hij toen het hem wél goed uitkwam maar al te graag mee ging leuren bij de 'gieren van de pers' die hij nu afschiet, maar vooral omdat het nationalisme nu eenmaal een irrationeel waanbeeld uit de 18e eeuwse romantiek is, dat het bij uitstek van emoties moet hebben omdat het niet bestand is tegen de rede. De Wever zit in het schuitje van een missionaris die in zijn hutje in de broesse wordt betrapt op het dragen van een cravatte de notaire: hij kan enkel zijn gezicht redden door als de donder te gaan fulmineren tegen alle ànderen in zijn gezichtsveld, en hen de schuld geven van zijn netelige situatie. Een reflex waar een béétje Vlaams nationalist zijn tenen niet eens meer voor moet krullen
Het heeft veel weg van de hetze met tante Jose van de burgemeester.Het enige verschil is dat Bart zijn familie nog kent en PJ deedt alsof zijn neus bloedde.
jm
Of u BDW nu sympathiek vindt of niet, het artikel over zijn zus blijft wel riooljournalistiek hoor.
Mij lijkt het ook lolliger als we BDW op zijn eigen polemiek kunnen pakken, i.p.v. op de strapatsen van zijn zusterkijn.
Moest ik afgerekend worden op wat MIJN familie allemaal uitvreet, ik zou voor de rest van mijn leven onder dikke stenen moeten kruipen...
Een man als Vic Van Aelst, diè lijkt me interessant om eens onder de loupe te nemen. Eén en ander doet me héél hard denken aan een HLN-journalist (ik kan effe op zijn naam niet komen) die stelde dat de dreigbrieven die in de delicatessenzaak Remmery arriveerden òòk niks met racisme te maken hadden...
Zjust! José Masschelin, die was het!
Euh, Bart, de Romantiek is wel een 19de-eeuws verschijnsel hoor - maar dit geheel terzijde.
Ik zie eerlijk gezegd niet in waarom BDW zou moeten afgerekend worden op de leefwijze van zijn zus, waar hij bij mijn weten niet verantwoordelijk voor is, en nog minder wat er hypokriet zou zijn aan zijn stellingname tegen de Vlaamse geldstromen naar Wallonië, omdat zijn zus daar toevallig een uitkering geniet. Zou hij om die reden dan misschien moeten pleiten vóór Vlaamse steun aan de Waalse sociale zekerheid (en zodoende dus aan zijn zus)? Dat laatste lijkt me net iets hypokrieter, eerlijk gezegd...
De romantiek is volgens mij toch al eind 18e eeuw begonnen, als een reactie op de verlichting, en teruggrijpend naar een geidealiseerd beeld van het verleden, de nostalgie. Een wezenskenmerk van onze 19e eeuw, de industrialisatie, was de romantici juist een doorn in het oog. De romantiek was eigenlijk een reactionaire beweging, die zowel de verlichting voor hen als de industrialisatie na hen verwierp en de mythologie, mystiek en emotionaliteit verkoos boven ratio, kennis en wetenschap. De politieke vertaling van de romantiek is het nationalisme, dat met de Franse revolutie aan zijn opmars begon.
Omtrent De Wever kan ik enkel nog zijn eigen woorden tegen Marc Reynebeau aanhalen: "Het is een sociaal vangnet, geen sociale hangmat". Als dat voor de Walen geldt, geldt dat ook voor zijn zus.
Het is De Wevers citaat, dus ook De Wevers verantwoordelijkheid. Scheldproza à la 'riooljournalistiek' en 'gieren' verandert daar niks aan. Het geeft ons wel een inzicht in De Wever, die, òòk al bij Marc Reynebeau, zei dat je in de politiek 'sentiment niet moet onderschatten'. Waarvan akte.
He bah, het filmpje is niet langer beschikbaar. Hmmm.
Het vlotte interview is wel nog te zien op de site van den RTL.
Dank voor uw geschiedkundige uitleg Bart; had ik het eerder geweten, ik zou u zeker om hulp gevraagd hebben bij mijn doctoraat. Maar soit, gedane zaken nemen geen keer.
Bij mijn weten zegt De Wever toch nergens dat een en ander NIET voor zijn zus zou gelden? De Wever hoeft tenslotte niet alle strapatsen van zijn zus welgevallig te zijn, net zomin als die laatste zich moet afvragen of haar levenswandel wel strookt met de poltitieke opvattingen van haar broer?
't Is ook maar Wikipedia dat hier door mijn vingers de geschiedkundige uitleg levert hoor, maar desondanks wens ik u veel genot van uw doctorstitel. Mijn eigen hulp kan u altijd krijgen als uw Tardis nog eens sputtert ;) . En nee, De Wever hoeft zijn zusje niet door dik en dun te verdedigen - ten slotte is "eigen volk éérst" niet zìjn slogan. Maar om zo'n keel op te zetten tegen persmensen die gewoon hun werk doen, vind ik erg minnetjes van hem. Dat de zus van iemand die graag Walen als steuntrekkers voorstelt, steun trekt in Wallonië, is nu eenmaal relevant als diezelfde knakker mee aan tafel zit om een regering te vormen. Wat De Wever doet is au fond hetzelfde als censuur eisen, alleen anders verpakt: 'papa is niet boos, papa is teleurgesteld'. Wel, papa moet maar met de vrije pers leren leven. De Wever heeft anders mediatiek inzicht genoeg: als hij dat nu had gebruikt in plaats van meteen de emotionele toer op te gaan, had hij gewoon met een uitgestreken smoel kunnen zeggen: "Zié je wel dat het daar in de Walen allemaal steuntrekkers zijn? Zelfs mijn zus! En die woont er nog maar vijf jaar!". Want de pers heeft hier in feite niks anders gedaan, dan De Wevers bewering bewijzen. Een gemiste kans dus voor Bart (die trouwens altijd mag mailen om mij in te huren - een spin doctorstitel is ten slotte ook wat).
Beetje off-topic, maar ik zal allicht niemand horen morren: Interpol zoekt een pedofiel die dacht clever te zijn door foto's van zijn tronie te vervormen. Da's uiteraard een zware onderschatting van de IT-mannen van Interpol, want die zijn erin geslaagd om die bewerkingen zo'n beetje terug te draaien. Het resultaat ziet u op de site http://www.interpol.int/
Ik heb die foto's ook gezien. Ik dacht dat iemand anders die vervorming gedaan had, om het onderzoek niet te verhinderen of zo. Vond het al erg grappig dat de 'vervorming' sprekend leek op de vervorming die optreedt op een facie waarvan de bezitter vervuld is van het onappetijtelijk mengsel van lust, machtsgevoel en eigenwaan. De kinderschenner in kwestie ziet er dan ook uit als de doorsnee kandidaat voor "Wie wordt de man van Phaedra". Nog meer off topic: het handvol moslims dat misbaar maakte over de Deense cartoons, én de zelfingenomen bisschoppen die smuikten dat 'de islam een verlichting nodig had', kunnen hun voordeel doen met dit fragment van onze goeie vrienden bij Youtube.
Uiteindelijk zijn het niet de humoristen die de wereld veranderen ...
Een reactie posten