Voorstel

Column op 20 april geschreven naar aanleiding van de heisa rond het wel of niet verbieden van een 'pedofielensite' op het net. Stond in De Standaard.

DS-redacteur binnenland Filip Verhoest heeft overschot van gelijk wanneer hij onderstreept dat de krakkemikkige site van pedofielenjager Chris Hölsken geen zoden aan de dijk zet in de strijd tegen seksuele mishandeling van kinderen (DS 18 april: ‘Pedofielensite is paranoïde hetze’). ‘Naming & shaming’ is trouwens maar mogelijk als er al ernstige feiten zijn gepleegd. Too little too late dus. Maar wat biedt dan wél een oplossing? Volgens mij is zowat àlles al geprobeerd om de samenleving van seksueel kindermisbruik te vrijwaren.
Behalve mijn nochtans vrij eenvoudig voorstel.

‘Behandeling’ van pedofielen is om te beginnen een idioot concept. Even idioot als holebi’s proberen te ‘behandelen’. Pedofielen, net zoals hetero’s, holebi’s, geitenneukers, necrofielen enz... moeten het stellen met de seksuele voorkeur die Moeder Natuur - de grillige teef! – hen heeft toebedeeld. Het is zoals het is. Een pedofiel behandelen tot hij – want het gaat voornamelijk om mannen – hopelijk geen pedofiel meer is, is even nuttig en biedt evenveel kansen op slagen als een yak de Funky Chicken leren dansen.
Maar goed, ‘een behandeling halveert het gevaar op recidive met de helft’, lees ik in het artikel. Ik ben bereid dat te geloven. Ik hoop wel dat we niet verondersteld worden hier blij om te zijn. Het mag vreemd klinken, maar net zoals dat voor seriemoordenaars geldt, wil ik bij pedofielen geen rekening hoeven te houden met gevaar op recidive. Wat zullen we nu krijgen? Zolang er ook maar een vermoeden van recidivegevaar bestaat moesten pedofielen uit de maatschappij worden gehouden en worden geïnterneerd. En dat betekent in de meeste gevallen: levenslang. Hoort u toevallig tot dat o zo bescheiden percentage dat niet recidiveert? Tough shit. Mijn hart bloedt. Maar het spijt me, oompje, klap uw laptop maar dicht, trek uw broek op en stel maar uw vakantieplannen uit voor de komende 40 jaar.
Met ons nageslacht nemen we immers geen risico’s. We vaccineren ons gebroed al jaren succesvol tegen vreselijkheden als tbc en polio, nu ook tegen baarmoederhalskanker enz...Wel, we kunnen onze kroost even effectief beschermen tegen zielsverpletterende seksuele mishandeling door pedofielen. Al wat we hoeven te doen is de kinderlokkers van de straat plukken en levenslang onder toezicht plaatsen.

Dat ik, net als de misschien ietwat te enthoesiaste pedofielenjager Hölsken, als ex-slachtoffer vanuit ervaring spreek scherpt waarschijnlijk mijn mening aan. Tot nu toe ben ik op dit punt echter nog door niemand deugdelijk tegengesproken. Dus, tenzij u uw pre-puberale zoon of dochter de kans wil geven om ook ervaringsdeskundige te worden, moet u even naar mij luisteren. Ik zeg het nog één keer: seksuele kindermishandeling heeft welzeker met seks maar minstens evenveel met manipulatie en genadeloos machtsmisbruik te maken. Wie is makkelijker te manipuleren en te domineren, een volwassene of een snotneus van zeven? Pedofielen zijn de achterbakse bullies op de grote speelplaats der seksualiteit en ze zijn – op schaarse uitzonderingen na - letterlijk onverbeterlijk.

Maak vooral niet de vergissing te denken dat ik hier voor wraak en middeleeuwse tortuur pleit. Integendeel. Pedofielen moeten niet zwaarder worden gestraft dan een, nuja, modale verkrachter. Laat ze tot het einde hunner dagen voor mijn part eend en kreeft eten, tussen het videogamen, dvd’s bekijken, zwemmen, tennissen en over het algemeen chillen in. Als ze maar binnen blijven..

De regel is: hebt u in de grote grabbleton van de seksuele voorkeuren het biljet ‘kinderen’ getrokken, dan heeft u gewoon heel erg veel pech. U hoort anno 2009 niet thuis in een beschaafde samenleving. Zelfs niet in een onbeschaafde. Over dit reglement zal overigens geen correspondentie worden gevoerd. U bent de pineut, het haasje, de klos. We moeten er in de allereerste plaats voor zorgen dat u vooral niet aan mijn en andermans kinderen gaat zitten. De enige manier om dat resultaat te bekomen is: u levenslang interneren. Gevaar op recidive: nul.

‘Maar wat met het verschil tussen de zogeheten ‘actieve pedofiel’ en de pedofiel die niet daadwerkelijk op zijn driften in gaat en enkel masturbeert bij kinderporno op het internet?’ is een vraag die wel eens komt opborrelen telkens als ik mijn voorstel ontvouw. Ze wordt meestal gesteld door iemand die nooit kinderporno heeft gezien, of – de hemelen verhoeden het – er het onderwerp van is geweest. Meer valt daar volgens mij niet over te zeggen.

Dat de site van meneer Hölsken zoveel beroering losweekt en al meteen crashte onder de belangstelling is niet toevallig. Mensen willen geen pedofielen in de buurt van hun kinderen. Zo eenvoudig en logisch is het. En acties, hoe ondoordacht ook, zoals die van Chris Hölsken beloven ons daarbij van dienst te zijn. De recente Belgische geschiedenis leert ons tenslotte dat justitie en politie op dat vlak maar bitter weinig hebben uitgevreten, evenmin als ‘behandeling’ en ‘begeleiding’ tot nu toe iets heeft uitgehaald. De yak zal nooit de Funky Chicken dansen, daar moeten we ons dringend bij neerleggen.

Nee, het is zoetjes aan tijd voor het Voorstel (Pdw).