(uit DS, 14/02/08)
Onlangs was Moby te gast in het panel van de immer geestige popquiz ‘Never mind The Buzzcocks’ op de BBC. Vast panellid en stand up comedian Bill Bailey, een man die het midden houdt tussen een Orc uit Lord of the Rings en de keyboardspeler van een Deep Purple tribute groep, vuurde een witz af over zijn eigen onwillige haardos. Moby, wiens kale schedel glanzender is dan een met de àllerkrachtigste Pledge opgeblonken bowlingbal, merkte op: ‘Stel, ik zit hier achter deze desk in mijn bloot gat, en jij begint te zeuren over hoe je pantalon niet echt lekker zit....’. Ik wist precies hoe Moby zich voelde. Omdat ik zelf kaal ben haal ik, zoals de meeste van mijn glimmende broeders, onverschillig de schouders op in het gezelschap van mensen die zich om kruinbedekking bekommeren. Wij hebben die besognes al lang achter ons gelaten, op ons hoofdkussen meestal. Wij hebben alle dagen een no hair day. Haar interesseert ons niet. De realiteit is: we hebben geen haar.
Zo voelen atheïsten zich de laatste tijd. Omdat ik zelf atheïst ben haal ik, zoals de meeste van mijn ongelovige broeders en zusters, onverschillig de schouders op in het gezelschap van mensen die zich om een opperwezen bekommeren. Wij hebben die fabel al lang achter ons gelaten, op de lagere school meestal. Wij hebben alle dagen een no religion day. Religie interesseert ons niet. De realiteit is: er is geen god.
Er valt dezer dagen echter onmogelijk aan religie te ontsnappen. Dat de nonsens genaamd islam steeds opdringeriger wordt baart ieder weldenkend mens zorgen. Maar ook qua Westerse godsdiensten begint het beangstigend te worden. Ik kan er echt niet met mijn verstand bij dat er, meer dan 300 jaar na de Verlichting, daadwerkelijk nood is aan een anti-creationismeproject zoals dat van filosoof Johan Braeckman. Dat er – wéér - een debat aan de gang is over theologie en wetenschap en hoe die twee in een voor beide partijen bevredigend samenspel kunnen worden betrokken hoeft op zich natuurlijk geen slechte zaak te zijn. We schijnen echter uit het oog te verliezen dat de huidige discussie absoluut geen probleem van de wetenschappers is. Nee, nee en driewerf nee: dit is enkel en alleen voor theologen een probleem. Dat ze beginnen met maar eens glashelder aan te tonen dat hun onderzoeksobject bestaat vooraleer zich met dat van een ander te bemoeien.
Ooit hoorde ik Kardinaal Danneels op televisie zeggen: ‘Een mens zonder god is als een diamant die nooit door de zon is beschenen’. Ik riep naar het scherm: hey!, de zon bestààt en kunnen we zien, Mozes!, iets wat van uw god niet kan worden gezegd, zo...Dat laatste woordje was, toegegeven, een minder geslaagde poging tot het imiteren van Zijne Kardinaalheid.
Sinds wanneer heeft de middeleeuwse gedachte, als zou alles in het universum het hobbyproject van een onzichtbaar almachtig opperwezen zijn, trouwens weer in de moderne religieuze leer post gevat? Mijn gok is: sinds iemand op het idee kwam om dit aan een letterlijke interpretatie van de bijbel onttrokken slap gelul ‘intelligent design’ te gaan noemen. Kom binnen, creationisme volgens Saatchi & Saatchi!
Mijn leraar godsdienst op het St.-Lievenscollege – een priester die Apers heette als ik me niet vergis – heeft 35 jaar geleden met geen woord over creationisme gerept. Men kan aanvoeren dat ‘Apers’ sowieso een naam is waarmee het lastig de evolutieleer ontkennen is, maar toch. Ik heb priester Apers overigens zelden of nooit strikt religieuze kwesties of dogma’s weten aansnijden in de les. Hem interesseerde vooral de christelijke moraal en hoe die een samenleving kan sturen. Ik herinner me de man dan ook als een geschikte peer, erudiet, geestig en heel verstandig. Toen hij enkele jaren later zijn spreekwoordelijke kap over de haag flikkerde was dat absoluut geen verrassing voor zijn oud-leerlingen. Dat is namelijk een logisch gevolg van verstandig zijn.
Niet erg verstandig zijn leidt dan weer tot pijnlijk onnozele opiniebijdragen als ‘Hoe effectief is het Gentse anti-creationismeproject?’ (DS, 07/02) waarin boudweg wordt gesteld dat wetenschapspopularisering het creationisme enkel aanwakkert. Overigens typisch voor een in middeleeuwse vertelsels gelovende medemens als de auteur van dit ergerlijk domme stukje – de, ahem, godsdienstfilosoof Taede A. Smedes - om een ander, zij het moderner maar evengoed verzonnen verhaal zoals dat van de Cyborgs in de televisiereeks ‘Battlestar Galactica’ aan te halen om zijn prietpraat kracht bij te zetten. Bijna heb ik een whiplash overgehouden aan het lezen van die als opiniebijdrage vermomde gulp onzin, zo heftig heb ik zitten hoofdschudden.
En wat is er in vredesnaam in Rowan Williams, de aartsbisschop van Canterbury gevaren om ervoor te pleiten dat bepaalde delen van de sharia in de Britse wetgeving zouden worden ingevoerd? De woorden ‘geworden’, ‘zot’ en ‘helemaal’ springen voor de geest en zijn door verstandige mensen vast in een steekhoudende volgorde te plaatsen. Allemaal samen met Moby: ‘Oh lordy... trouble so hard...’ (pdw)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
13 opmerkingen:
De beste gesprekken vindt men nog steeds aan de toog.
Geen haar, geen probleem? Waarom zet u dan steeds uw brilop uw kop en niet op uw neus? Inderdaad, de bril dient hier als klak, of als pruik desgewenst. Misschien tracht de drager hier het hemels licht op te vangen, te amplifiëren en op zijn onderbelichte hersens te doen afstralen. Helaas, zoals blijkt uit zijn schrijfsels maar vooral uit zijn gebrekkig gearticuleerd Nederlands, verloren moeite.
Het was Bailey niet, die zich in Never Mind the Buzzcocks beklaagde over zijn kapsel. Graag gedaan. En ja, ik ben een van die wankers die vinden dat ze zoiets moeten melden.
Over godsdienst denk ik nog steeds wat de laat 20-eeuwse wijsgeer Benji Webb mij samen met zijn denktank Dub War bijna 13 jaar geleden in zijn traktaat 'Strike it' voorhield: "Watch the man, don't watch the tool". 't Is een instrument, en als er dan toch gefulmineerd moet worden, ben je iets minder belachelijk als je tegen de kleermaker fulmineert dan als je van je kloten maakt tegen zijn schaar. Iedereen kan trouwens een godsdienst hebben, dat heeft religie dan weer voor op haargroei.
Verder vind ik van religie niks dat George Carlin, Bill Hicks en Hans Teeuwen nog niet hebben gezegd.
De groeten, insjallah, mazzel tov en god zij met u.
Right
Mijn vader zei altijd: "Mijn haar heeft karakter, het valt liever uit dan dat het grijs wordt"
"de zon bestaat en kunnen we zien". Maar er bestaan evengoed dingen die we niet kunnen zien. Gesproken woorden, een gedachte, om nog niet te beginnen over "verliefdheid", "verveling" of "twijfel". Godsdienst is ook maar een manier om om te gaan met de angst die iedereen kent. Ik vind het juist goed dat wetenschap zich niet laffelijk aan de kant houdt bij vraagstukken die niet direct meetbaar zijn, die verder gaan dan veilig is. Wetenschap bedrijven is vaak ook maar een manier om om te gaan met de angst. Alles in getalletjes en vakjes en onder controle.
Och kom, we weten toch dat (pdw) en zijn naar-extremiteit-neigende linkse vrienden allemaal eigenlijk niet meer dan vooringenomen praters zijn, en geen denkers...
Eigenlijk staan zij op dezelfde plaats als de 'rechtse rakkers', maar dan aan de andere kant van de weegschaal. Dezelfde dogmatische en kortzichtige manier van werken, intolerant naar andersdenkenden.
Zelf geloof ik ook niet in een God of enige oppermachtige kracht, dat wil ik wel even kwijt. Ik geloof in solidariteit, maar niet in de ingedoctrineerde soort van Patje en zijn vrienden.
Ik wil er nog even bijstellen: Als mijn vorig bericht -met kritiek op de té linkse manier van werken van (pdw)- online staat: Bedenk er dan bij dat (pdw) dit heeft toegelaten. Chapeau daarvoor dan: Kritiek kunnen verdragen is een eigenschap die ook even mag bewierookt worden...
Een klassiek nummertje drogredeneren: Het één-tweetje met zichzelf.
Start met een drietal (valse of echte) premisses tegelijk, zoals 'we weten toch allemaal dat A behoort tot B, dat B afhangt van C en dat elke C = D'.
Spreek daarna zelf de meest ongeloofwaardige van die premissen tegen, om te suggereren dat je andere premisses wél de toets van de kritiek kunnen doorstaan.
Dat werkt ook als 'vlucht vooruit': valse zelfkritiek leveren op iets waar je makkelijk op te pakken bent (een 'red herring') om bij voorbaat échte kritiek op de essentie te ontwijken.
Zie ook het bewijs uit het ongerijmde: 'Pdw laat mij toe om te zeggen dat hij zus of zo is, dus is het waar'.
Demagogie voor dummies kortom, die op geen enkele manier bewijst dat De Witte té links zou zijn, dat zijn vrienden linkse extremisten zijn, dat ze vooringenomen zijn, niet denken, dogmatisch, kortzichtig, intolerant of gelijk te schakelen met extreemrechts zijn.
Op zich al erg doorzichtig, en met de pretentieuze en pedante 'bijstelling' van "Waw, wat moet het een extreemlinkse intolerante extremistische dwaas als pdw moeite hebben gekost om mijn 'kritiek' te kunnen verdragen! Chapeau!" leg je het er wel héél dik op.
Échte bewijzen dat (pdw) extreem dit of dogmatisch dat is, blijven ondertussen achterwege, en op een serieus argument waarom hij op zijn éigen blog niet extreem dit of dogmatisch dat zou mògen zijn, is het ook wachten.
Voor mij niet gelaten dat mensen niet geloven in evolutie enz., maar dan moeten ze ook niet als schuimbekkende zeepsmoelen gebruik maken van moderne technologie die op dergelijke wetenschappelijke theorieën is gebaseerd:
Men kan maar olie vinden als men begrijpt hoe de planeet is geëvolueerd gedurende de afgelopen vier miljard jaar, dus geen auto's, plastieken voorwerpen, voedsel gekweekt met kunstmeststoffen, medicatie, enz.
Kosmologie = onzin? Prima, gooi weg die GPS, dat internet, die telefoon en GSM. Haal de zandlopers maar boven want moderne accurate tijdsmeting is niet meer toegelaten volgens jullie dogma's
Bericht aan extremistische moslims: als het westen de grote Satan is, gelieve dan opnieuw te voet naar Mekka te trekken en geen vliegtuigen te gebruiken a.u.b.
Ook Talibanstrijders die GSMs gebruiken om gevechten te leiden zouden met rode kaken moeten terugkeren naar in de Koran beschreven communicatietechnieken.
Zelfs struisvogels steken hun kop niet zo diep in het zand.
Zelfs indien pdw genoeg van de wetenschappelijke exegese zou kennen, dan heeft hij uiteraard het volste recht om het verhaal van de openbaring van een transcendente Aanwezigheid niét te geloven. Maar het al dan niet bestààn van transcendentie of van de Transcendente kan hij niét bewijzen, evenmin als de gelovigen dat kunnen. Die kunnen enkel de openbaringsverhalen van de Bijbel vertrouwen, ze kritisch wetenschappelijk blijven bestuderen en … er naar leven.
De bewijslast ligt bij de beweerder, niet bij de loochener. Wie ervoor kiest om een onbewijsbaar verhaal te geloven, is daar vrij in, maar plaatst zichzelf de facto buiten de 'wetenschappelijke exegese' - ik neem aan dat u met deze contaminatie het wetenschappelijk onderzoek, de wetenschappelijke methode en de wetenschappelijke cyclus bedoelt. Eén van de voorwaarden voor wetenschappelijke theorieën is immers dat ze of bewijsbaar of weerlegbaar moeten zijn, dat er met andere woorden wetenschappelijk onderzoek naar mogelijk is. Als je zelf aanvoert dat het bestaan van een god daar niet aan voldoet, dan kan het geloof in zo'n god geen aanspraak maken op de status van wetenschappelijke hypothese en kan het dus ook niet als evenwaardig alternatief voor zo'n hypothese dienen, zéker niet in een pedagogische of didactische context.
Doei,
Een reactie posten