maandag, april 27, 2009

Voorstel

Column op 20 april geschreven naar aanleiding van de heisa rond het wel of niet verbieden van een 'pedofielensite' op het net. Stond in De Standaard.

DS-redacteur binnenland Filip Verhoest heeft overschot van gelijk wanneer hij onderstreept dat de krakkemikkige site van pedofielenjager Chris Hölsken geen zoden aan de dijk zet in de strijd tegen seksuele mishandeling van kinderen (DS 18 april: ‘Pedofielensite is paranoïde hetze’). ‘Naming & shaming’ is trouwens maar mogelijk als er al ernstige feiten zijn gepleegd. Too little too late dus. Maar wat biedt dan wél een oplossing? Volgens mij is zowat àlles al geprobeerd om de samenleving van seksueel kindermisbruik te vrijwaren.
Behalve mijn nochtans vrij eenvoudig voorstel.

‘Behandeling’ van pedofielen is om te beginnen een idioot concept. Even idioot als holebi’s proberen te ‘behandelen’. Pedofielen, net zoals hetero’s, holebi’s, geitenneukers, necrofielen enz... moeten het stellen met de seksuele voorkeur die Moeder Natuur - de grillige teef! – hen heeft toebedeeld. Het is zoals het is. Een pedofiel behandelen tot hij – want het gaat voornamelijk om mannen – hopelijk geen pedofiel meer is, is even nuttig en biedt evenveel kansen op slagen als een yak de Funky Chicken leren dansen.
Maar goed, ‘een behandeling halveert het gevaar op recidive met de helft’, lees ik in het artikel. Ik ben bereid dat te geloven. Ik hoop wel dat we niet verondersteld worden hier blij om te zijn. Het mag vreemd klinken, maar net zoals dat voor seriemoordenaars geldt, wil ik bij pedofielen geen rekening hoeven te houden met gevaar op recidive. Wat zullen we nu krijgen? Zolang er ook maar een vermoeden van recidivegevaar bestaat moesten pedofielen uit de maatschappij worden gehouden en worden geïnterneerd. En dat betekent in de meeste gevallen: levenslang. Hoort u toevallig tot dat o zo bescheiden percentage dat niet recidiveert? Tough shit. Mijn hart bloedt. Maar het spijt me, oompje, klap uw laptop maar dicht, trek uw broek op en stel maar uw vakantieplannen uit voor de komende 40 jaar.
Met ons nageslacht nemen we immers geen risico’s. We vaccineren ons gebroed al jaren succesvol tegen vreselijkheden als tbc en polio, nu ook tegen baarmoederhalskanker enz...Wel, we kunnen onze kroost even effectief beschermen tegen zielsverpletterende seksuele mishandeling door pedofielen. Al wat we hoeven te doen is de kinderlokkers van de straat plukken en levenslang onder toezicht plaatsen.

Dat ik, net als de misschien ietwat te enthoesiaste pedofielenjager Hölsken, als ex-slachtoffer vanuit ervaring spreek scherpt waarschijnlijk mijn mening aan. Tot nu toe ben ik op dit punt echter nog door niemand deugdelijk tegengesproken. Dus, tenzij u uw pre-puberale zoon of dochter de kans wil geven om ook ervaringsdeskundige te worden, moet u even naar mij luisteren. Ik zeg het nog één keer: seksuele kindermishandeling heeft welzeker met seks maar minstens evenveel met manipulatie en genadeloos machtsmisbruik te maken. Wie is makkelijker te manipuleren en te domineren, een volwassene of een snotneus van zeven? Pedofielen zijn de achterbakse bullies op de grote speelplaats der seksualiteit en ze zijn – op schaarse uitzonderingen na - letterlijk onverbeterlijk.

Maak vooral niet de vergissing te denken dat ik hier voor wraak en middeleeuwse tortuur pleit. Integendeel. Pedofielen moeten niet zwaarder worden gestraft dan een, nuja, modale verkrachter. Laat ze tot het einde hunner dagen voor mijn part eend en kreeft eten, tussen het videogamen, dvd’s bekijken, zwemmen, tennissen en over het algemeen chillen in. Als ze maar binnen blijven..

De regel is: hebt u in de grote grabbleton van de seksuele voorkeuren het biljet ‘kinderen’ getrokken, dan heeft u gewoon heel erg veel pech. U hoort anno 2009 niet thuis in een beschaafde samenleving. Zelfs niet in een onbeschaafde. Over dit reglement zal overigens geen correspondentie worden gevoerd. U bent de pineut, het haasje, de klos. We moeten er in de allereerste plaats voor zorgen dat u vooral niet aan mijn en andermans kinderen gaat zitten. De enige manier om dat resultaat te bekomen is: u levenslang interneren. Gevaar op recidive: nul.

‘Maar wat met het verschil tussen de zogeheten ‘actieve pedofiel’ en de pedofiel die niet daadwerkelijk op zijn driften in gaat en enkel masturbeert bij kinderporno op het internet?’ is een vraag die wel eens komt opborrelen telkens als ik mijn voorstel ontvouw. Ze wordt meestal gesteld door iemand die nooit kinderporno heeft gezien, of – de hemelen verhoeden het – er het onderwerp van is geweest. Meer valt daar volgens mij niet over te zeggen.

Dat de site van meneer Hölsken zoveel beroering losweekt en al meteen crashte onder de belangstelling is niet toevallig. Mensen willen geen pedofielen in de buurt van hun kinderen. Zo eenvoudig en logisch is het. En acties, hoe ondoordacht ook, zoals die van Chris Hölsken beloven ons daarbij van dienst te zijn. De recente Belgische geschiedenis leert ons tenslotte dat justitie en politie op dat vlak maar bitter weinig hebben uitgevreten, evenmin als ‘behandeling’ en ‘begeleiding’ tot nu toe iets heeft uitgehaald. De yak zal nooit de Funky Chicken dansen, daar moeten we ons dringend bij neerleggen.

Nee, het is zoetjes aan tijd voor het Voorstel (Pdw).

11 opmerkingen:

Stef De Decker zei

Beste (pdw),

Hieronder mijn reactie op jouw column. Stond ook in De Standaard.

"Ontdaan van alle retoriek bevat de column van Patrick De Witte (DS 21 april) de volgende redenering: pedofielen vormen een gevaar, omdat ze biologisch gedetermineerd zijn om vreselijke misdrijven te plegen. Straffen hebben op hen geen vat, dus moet de maatschappij tegen dit gevaar beschermd worden door hen levenslang te interneren.
Dit is zeker niet nieuw: reeds op het einde van de negentiende eeuw hadden aanhangers van de 'positivistische school' een gelijkaardige kijk op misdadigers in het algemeen, maar zij trokken de redenering consequent door: op het moment dat het gevaar geweken is, heeft de staat geen reden meer om in te grijpen.

Patrick De Witte vindt alvast met klem van niet ('Hoort u toevallig tot dat o zo bescheiden percentage dat niet recidiveert? Tough shit.').

Terwijl ik er vanuit menselijk oogpunt alle begrip voor kan opbrengen dat hij als ex-slachtoffer dit standpunt vertolkt, zou hij als Skepp-lid correcte informatieverspreiding nochtans hoog in het vaandel moeten dragen. Door alle seksuele delinquenten over eenzelfde kam te scheren ('en ze zijn - op schaarse uitzonderingen na - letterlijk onverbeterlijk'), miskent hij een aanzienlijke hoeveelheid wetenschappelijk onderzoek die wijst op uiteenlopende recidivepercentages naargelang de persoonlijkheid van de dader en de aard van de feiten (bij wijze van voorbeeld: het Canadese onderzoek uit 2004 door A. Harris en K. Hanson, onder de veelzeggende titel 'La récidive sexuelle: d'une simplicité trompeuse').

Een volledig risicoloze maatschappij zal helaas altijd wel een utopie blijven, maar dat is het levenslang interneren van alle pedofielen, zonder onderscheid des persoons, evenzeer."

Patrick zei

U weet vast net zo goed als ik dat die recidive-cijfers flink 'gemasseerd' worden. In werkelijkheid is de recidive - 'actief' of 'passief' - onder pedofielen waanzinnig hoog. Althans, als ik de Cel Pedofilie van Scotland Yard mag geloven, die dat zonder verpinken in een BBC-docu verklaart.

Stef De Decker zei

De terminologie is in deze context helaas niet erg gelukkig, maar als overheid die jachtvergunningen toekent, zou ik de verslagen van de jagers over hoeveel wild er in het bos zit toch met een korreltje zout nemen. Als ik moet kiezen, geloof ik toch eerder het onderzoek dat ik aanhaalde, dat overigens - met een duur woord - een metastudie was, namelijk een onderzoek naar een aantal verschillende onderzoeken die hierover al gevoerd werden.

Mijn punt was bovendien niet zozeer hoe hoog de algemene graad van recidive precies is, maar net dat men hier moeilijk algemene uitspraken over kan doen, omdat het recidiverisico - ook binnen de categorie die jij actieve pedofielen noemt - aantoonbaar uiteenloopt naargelang het geslacht van de slachtoffers, slachtoffers binnen/buiten de familie, ernst van de feiten,... Vandaar dat jouw uiterst kordate Voorstel mij de wenkbrauwen deed fronsen.

Patrick zei

Hier scheiden onze denkwegen vrees ik. Ik wil namelijk NUL recidiverisico.
Wat met pedo's zo goed als onmogelijk is - verschoning als ik in deze Scotland Yard hoger inschat dan de ongetwijfeld rechthartige Canadese onderzoekers - vandaar mijn uiterst kordate Voorstel.
Ik moet overigens denken aan Frankie Boyle, die vroeg: wie zou u eerder op uw kinderen laten passen, Bin Laden of Michael Jackson...?

fre zei

Streef je dan ook naar nul recidiverisico voor andere trauma-verwekkers als daar zijn groepsverkrachting, verminking etc? Of geldt het enkel als de rekken in de afdeling 'sex' in de dader zijn hoofd door een jobstudent zijn aangevuld? En kan iemand die op zaterdagavonden wel eens anus, vagina en urinebuis van een willekeurig slachtoffer tot 1 cloaca herleidt wel fris in zijn kop genoemd worden?

interessante dingen allemaal

. zei

Nulrisoco zou ook kunnen nagesteefd worden in het verkeer. "Als we 10 kilometer per uur trager rijden, vallen er x % minder doden" bewijzen statistieken telkens als we weer eens een snelheidsverlaging gekregen hebben (op veel wegen waar we vroeger 90 mochten, mogen we intussen nog het belachelijke 70 per uur).

Toch wel, ik ben een trage rijder, heb alle dagen mensen op de hielen die het op de zenuwen krijgen omdat ik mij aan de wet hou, maar ik vind dit nulricisovoorbeeld een interessante vergelijking. Immers, wie wil er het risico lopen om voor de rest van zijn leven gebrekkelijk te zijn, als de wetten (en vooral de toepassing) iets strenger hadden gekund?

Vanaf welke daad moet je iemand voor de rest van zijn leven opsluiten? Is een streling over een net-niet-intieme plek daarvoor voldoende? Is een 16-jarige oom, die je op je 8e levensjaar vraagt om je piemel te mogen zien, voor de rest van zijn leven een gevaar voor de samenleving? Is een 13-jarige jongen, die een 6-jarig meisje op de mond kust, voor de rest van zijn leven verdorven?

Wie trekt de grens? En vooral waar?

. zei

Nog rap toevoegen: ik heb ook mijn bedenkingen rond het nut van behandeling, hoor.

Sven zei

En wat te doen met de overgrote meerderheid der daders van seksueel misbruik : ouders ?
Ook meteen maar allemaal levenslang de gevangenis in ?
De kans dat een kind aangerand wordt door een pedofiel is nog steeds vele malen kleiner dan dat dit gebeurt binnen het eigen gezin...

Thomas zei

Ik herinner mij een artikel in HUMO met Dirk Tieleman, ook een ex-slachtoffer, en die vond de heksenjacht op pedofielen kort na de affaire Dutroux er zwaar over en ook zeer schadelijk voor vals beschuldigden. Bovendien leek hij de ervaring eerder positief te evalueren dan negatief. Idem, Vili en Mary (in de VS). Moeten die ook voor eeuwig achter slot en grendel? Ik pleit voor een "geval per geval"-aanpak, minder heksenjacht en zeker geen publieke schandpalen in de vorm van websites waarop pedofielen worden tentoongesteld.

Anoniem zei

Beste,

Mijn naam is Rob Lemmens, ik ben een laatstejaars student journalistiek aan de Artevelde Hogeschool te Gent. Twee keer per jaar werken we aan een magazine 'scoop' waarin elke student een thema moet uitwerken.
Ik kreeg als onderwerp: 'anonieme bloggers mogen de vuile was buiten hangen'. Voor dit artikel ben ik op zoek naar twee personen, één pro en één contra. Deze laatste werd al gevonden en geïnterviewd. Ik ben dus nog steeds op zoek naar iemand die pro de stelling is. Met andere woorden: wat is uw mening?

Mijn e-mailadres: rob-lemmens@hotmail.com
Ik kijk alavast uit naar uw antwoord!

Met vriendelijke groeten,

Rob Lemmens

Frank db zei

Waarom niet gewoon castreren?? Ze mogen kiezen; voor hun ganse leven opgesloten ,of zich laten castreren. Dit in combinatie met regelmatige controles om te kijken of ze geen vervanghormonen nemen. Dit is toch even efficient? Of niet..?